‘Mijn moeder en ik waren altijd twee handen op een buik’
‘Maar haar toyboy veranderde alles.’
‘Mijn ouders gingen scheiden toen ik negen was. Een echte omgangsregeling met mijn vader was er niet en toen die ging verhuizen om bij zijn nieuwe vriendin in te trekken verwaterde ons contact. Niet dat ik dat erg vond trouwens. Mijn moeder en ik waren ook voor de scheiding al twee handen op een buik. Aan haar had ik genoeg, daar hoefde verder echt geen vaderfiguur aan te pas te komen.
Totdat ze vorig jaar een nieuwe vriend kreeg. Zijn komst veranderde alles.
Ik moet die gast niet. Niet eens omdat ik hem onsympathiek vind, want ik kan echt wel zien dat hij oké is en dat hij erg zijn best doet en graag wil dat ik hem aardig vind. Het probleem is dat hij lichtjaren jonger is dan mijn moeder. Ik ben bijna twintig inmiddels, hij vijfentwintig, mijn moeder tweeënveertig. Als hij hier over de vloer is durf ik mijn kamer amper uit om even naar het toilet te lopen in mijn slaapshirt. De badkamerdeur gaat vet op slot – terwijl die altijd wagenwijd openstaat als mijn moeder en ik gewoon met z’n tweetjes zijn.
Die gast zou wat zijn leeftijd betreft mijn vriendje moeten zijn en niet haar toyboy. Ik had gedacht dat ze dat wel aan zou voelen want ze begreep altijd alles. Maar nu doet ze alsof ze achterlijk is als ik er iets van zeg. Ze zei zelfs tegen me dat ik niet zo moeilijk moest doen en dat ze niet verwacht had dat ik zo bekrompen zou zijn. Als ze niet beter zou weten, zei ze er ook nog heel vals achteraan, zou ze nog denken dat ik jaloers was.
Ik ontplofte zowat. Ik schold haar uit voor stom geil wijf en toen gaf ze me een klap. Ik weet heus wel dat ik te ver ging, maar zij net zo goed. Alleen is ze het daar niet mee eens. Ze vindt dat ik moet begrijpen dat ze recht heeft op haar eigen leven. Ze heeft zichzelf altijd opgeofferd voor mij, zegt ze. Maar nu is haar tijd gekomen en als het me niet bevalt hoe het nu is, is daar het gat van de deur. Ik vroeg haar of ze dan altijd tegen me gelogen heeft.
Want ik dacht dat ze het net zo fijn met mij had als ik met haar. Hier had ze geen zin in, zei ze alleen. En dat ik moest ophouden om scènes te schoppen.
De moeder van mijn beste vriendin snapt me wel en bij haar kan ik terecht wanneer ik maar wil, zegt ze. Dat is heel lief en zeker beter dan niets, maar ik mis mijn moeder gewoon heel erg. Zou ze dat nou echt niet begrijpen of komt het haar gewoon niet uit om dat te begrijpen? Omdat ze het te druk heeft met haar toyboy?’
Er is veel over te vertellen, over moeders en dochters. Daarom hebben we er een reeks van gemaakt waarin elke week andere moeders en/of dochters aan het woord komen.
Allemaal met relaties waar we ons aan kunnen spiegelen, in kunnen verdiepen, over kunnen verbazen, van kunnen genieten en van kunnen leren.
Heb jij een moeder-dochterverhaal dat je wilt delen? Dat kan ook anoniem. Als je mailt naar info@franska.nl onder vermelding van ‘moeders en dochters’ nemen wij contact met je op.
