‘Mijn dochter liet haar borsten in het buitenland vergroten en is nu verminkt’
Als de dochter van Marijke voor een borstvergroting naar het buitenland reist gaat het gruwelijk mis.
‘Al sinds de puberteit had Joy, mijn dochter, er last van dat ze een kleine cupmaat had. Jarenlang dacht ik dat ze gewoon wat laat was in haar ontwikkeling, maar het bleef bij een kleine B. Maar Joy is lang en vond het gewoon niet mooi. Ze droomde van een borstvergroting, maar daar kon ik haar gelukkig lang van afhouden. Ik vond dat je niet moest snijden in een gezond lichaam. Maar ze hield voet bij stuk en zocht naar manieren om toch een borstvergroting te krijgen.
Toen ze ging werken besloot ze ervoor te gaan sparen, maar ze kwam er al snel achter dat zo’n operatie erg duur is. En na de huur en de vaste lasten hield ze niet zoveel geld over. Tot een kennis van haar vertelde over een kliniek in Turkije, waar zo’n ingreep veel goedkoper was. Op Instagram stonden foto’s van vrouwen die door de cosmetisch artsen van de kliniek waren behandeld met prachtig resultaat. Voor Joy stond het vast, ze zou zich daar laten opereren. Iemand zou in Nederland al de intake doen zodat de arts daar meteen aan de slag kon. Efficiënt en dus goedkoper, vond Joy.
Samen met haar beste vriendin zou ze eerst op vakantie gaan en daarna naar Istanboel reizen voor de operatie. Toen Joy op de operatietafel lag hield haar vriendin me op de hoogte. Maar toen ik de filmpjes bekeek die ze me toestuurde schrok ik. Het was een oud ziekenhuis, dat in de verste verte niet leek op de kliniek die ik op de Instagramfoto’s zag. Het leek een eeuwigheid te duren eer ze uit de narcose kwam en ik was dan ook stomverbaasd dat ze ’s avonds al in haar hotelkamer was. Er was niets om me zorgen over te maken, zei Joy. Ze had pijnstilling en instructies dus ze wist precies wat ze moest doen.
Een paar dagen later vloog ze weer naar huis en toen ging het mis. Ze kreeg koorts en de wonden wilden maar niet helen. Pas toen ze bij haar eigen huisarts zat bleek dat het goed mis was. Joy had blijkbaar een infectie opgelopen en dat zorgde voor veel pijn en zwellingen. Maar het werd nog veel erger door de interne bloedingen die waren ontstaan. Uiteindelijk belandde ze weer op de operatietafel waar ze een complexe en dure hersteloperatie moest ondergaan om de fouten van de arts in Turkije te herstellen. Hoewel de Nederlandse chirurg enorm haar best had gedaan bleef Joy toch achter met behoorlijk wat littekens door de mislukte ingreep en dat maakte dat ze zich heel erg schaamt voor haar lichaam en echt last heeft van een minderwaardigheidscomplex. Deze rottige situatie heeft haar dus nog onzekerder gemaakt over haar lichaam dan ze al was.
Soms moet ik echt mijn tong afbijten om niet te zeggen dat ze deze hele situatie aan zichzelf te danken heeft. Waarom moest ze zich nou zo nodig laten opereren? Ze was toch prachtig? Maar door die stomme social media met al die mooie plaatjes is Joy gaan denken dat ze niet goed genoeg was en ik vind het verschrikkelijk dat ik haar niet van dat idee af heb weten te krijgen. Dat ze toch voor een ‘goedkope’ oplossing ging waar ze nu een hoge prijs voor betaalt.
Natuurlijk hebben haar vriendinnen begrip voor haar onzekerheid, maar als ze een avondje gaan stappen, snappen ze niet dat Joy de boot afhoudt als een man interesse in haar heeft. Maar Joy durft niet meer te daten omdat ze bang is dat als het serieuzer wordt en een man haar naakt ziet hij op haar af zal knappen. Als ik dan zeg dat iemand die van haar houdt haar met al haar littekens zal omarmen, gelooft ze me niet. Dan zegt ze dat voor iedereen het uiterlijk heel belangrijk is, juist als je jong bent. Ze vindt het al zo erg dat haar lijf zo beschadigd is, maar dat ze afgelopen zomer steeds weer uit moest leggen waarom ze niet in bikini op het strand wilde liggen of hooggesloten jurkjes draagt vond ze echt heel vervelend.
Binnenkort gaat Joy weer naar het ziekenhuis om te kijken of een Nederlandse plastisch chirurg nog iets tegen de littekens kan doen. Natuurlijk ga ik dan met haar mee en zal ik haar na de operatie weer met alle liefde die ik in me heb verzorgen. Maar diep van binnen weet ik niet wat ik erger vind. Dat haar jonge mooie lijf nu zo verminkt is, of dat het eigenlijk haar eigen schuld is.’
