‘Als ik had geweten dat dit mijn kerst zou zijn, had ik waarschijnlijk niet doorgezet.’

 

 

‘Hij ging vreemd en dat deed hij al een behoorlijk tijdje – het type man dat het vreemdgaan niet laten kan. Dit jaar barstte de bom. Ik kon er niet meer tegen en ongeacht de gevolgen voor mij en onze drie kinderen moest het nu voor eens en altijd klaar zijn met het bedrog en de leugens. Toen ik zei dat ik wilde scheiden trok hij ongeveer per direct bij zijn laatste scharrel in. Du moment dat ons huis verkocht was kocht hij een nieuw optrekje en trok zij bij hem in, en nog voordat ik goed en wel van de schrik bekomen was togen de kinderen met hun koffertje richting pappa en zijn nieuwe vriendin om er meteen een week te blijven.

 

Dat ging me niet in de koude kleren zitten. Nog steeds niet, als ze weggaan. Bang om ze te verliezen aan een ander leven waarin alles nieuw is en ze veel meer vrijheid krijgen. Zonder mamma die verdrietig is en er doorheen zit, mét pappa die vrolijk is en verliefd op iemand die zich het vuur uit de sloffen loopt om het iedereen naar de zin te maken. Toen de planning voor de feestdagen ter sprake kwam zat ik dan ook met een knoop in mijn maag aan de telefoon. Hij wilde de kinderen graag uitnodigen om mee te gaan naar het familiehuis van zijn scharrel. Ik was realistisch genoeg om te bedenken dat ik tegen een huis in de sneeuw, waar volop geskied kan worden, niet op kon. Dus besloot ik, vooral voor de kinderen, om niet moeilijk te doen. De kinderen komen heus wel weer terug bij mij als het nieuwe eraf is, houdt iedereen mij voor. Per slot van rekening blijf ik hun moeder en is onze band altijd goed geweest. 

 

Ik wil niets liever dan dat geloven, maar op dit moment kost me dat heel erg veel moeite. Ze vieren kerst in de sneeuw met niet alleen hun vrolijke vader en zijn vrolijke vriendin, maar ook met haar ouders. Alsof ze zelf geen opa’s en oma’s hebben, wordt de hele santenkraam doodleuk ingewisseld. Dat hij zich er niets aan gelegen laat liggen wat hij mijn ouders daarmee aandoet, daar kan ik nog wel inkomen. Maar dat hij zijn eigen ouders ook ijskoud verruilt voor twee vreemden, dat gaat toch echt wel ver.

 

Ik vroeg aan mijn ouders wat zij zouden doen als de rollen omgedraaid waren en zij opeens opgezadeld werden met kinderen van een ander. Daar moesten ze even over nadenken. ‘Uiteindelijk kiest iedereen voor zijn eigen geluk als het erop aankomt,’ denken ze, ‘en voor het geluk van zijn kinderen.’ Ik denk dat dit wijze woorden zijn. Maar als ik had geweten dat dit mijn kerst zou zijn, dan weet niet of ik de moed had kunnen opbrengen om door te zetten.’

 

 

Mia’s naam is vanwege privacy gefingeerd. Haar echte naam is bekend bij de redactie.

 

Moet jou ook iets van het hart en wil je dat (anoniem) met ons delen? Stuur dan een mail naar info@franska.nl onder vermelding van ‘Dit moet ik even kwijt’. 

 

Dit afgelopen malle coronajaar groeide Franska.nl heel erg hard. We kregen er ontzettend veel nieuwe lezeressen bij en daar zijn we natuurlijk hartstikke trots op. Voor al die nieuwe leukerds herhalen we de mooiste artikelen die we de afgelopen jaren voor de feestdagen schreven. Dit was er een van.