Met pensioen en dan toch nog een diploma willen

 

Wieke verpest het diploma van haar man.

 

Heb je eindelijk alle diploma’s die je je maar kunt wensen, gaat Man op voor een nieuw diploma. Waar hij zin in heeft. Er is een app van de ANWB, die je korting op je verzekeringspremie belooft als je fatsoenlijk rijdt. Een hoe-rijd-ik-netjes-brevet kan zomaar honderd euro of meer per jaar opleveren.

 

Nou, dan zou je wel stapelgek zijn om dat niet te doen, toch? Trots meldt hij mij de vorderingen als de ANWB weer een fijn berichtje stuurt. Ze zijn streng hoor, want ze zien alles. Af en toe neemt hij de bochten te nonchalant. Dat kan beter, vinden ze. Maar verder is de ANWB heel trots op hem en hij op zichzelf. Alleen… nu treft het wat ongelukkig dat Man een vrouw heeft die soms in zijn auto rijdt. Liever niet, want ik houd niet van grote auto’s met veel digitaal gedoe en moeilijke knoppen, maar soms moet het.

 

En zo kon het gebeuren, dat de cijfers op het brevet, die zo hoopgevend waren, dramatisch kelderden. Te hard gereden, op het randje door oranje gesjeesd, bochten te wijd genomen, en nog veel meer dingen. Man begreep er niets van. Totdat hij zich realiseerde dat ik de vorige maand vaak in zijn auto had rondgesjeesd. En o ja, ook nog naar Utrecht en wijde omgeving. Het ritje Den Haag naar huis? Oeps. Moi. Nu is de ANWB-app boos.

 

Dat te hard rijden komt zo: meer mensen hebben die app en die willen beslist de honderd punten halen. En daarom rijden ze 40 waar je 50 mag. En 10 waar 30 is toegestaan. Als ik deze slakken dan wil inhalen (ik vind 40 en 10 echt te irritant langzaam), rijd ik even iets harder dan 50, dat klopt. Maar op de snelwegen nooit sneller dan 110, dat vind ik hard zat. Soms schiet ik over de 130, als er een zwabberend type voor me rijdt dat niet weet wat hij wil: langzaam of hard. Maar wie er allemaal voorbij stuiven met 120 tot en met 150? Mensen zonder die app, dat weet ik zeker. Dat brevet van onvermogen hakte er toch lelijk in. Ik vond het ook zielig voor Man. Die heeft zo’n lol met die app, hij kijkt echt uit naar het ogenblik dat hij zijn resultaten binnen krijgt. Daar wordt hij vrolijk van. Het is zelfs zo dat hij dan tompoezen haalt. Ik geloof dat de boel nu weer rechtgebreid is. De korting is opgelopen tot honderd euro. Daar kun je minstens vijftig tompoezen voor kopen. Van de schrik rijd ik in mijn eigen auto nu ook heel fatsoenlijk. Misschien schaf ik die app toch aan. Stel je voor dat iedereen het zou doen, dat zou vast veel ongelukken schelen. En wie weet ook files. En de tompoezenbakkers worden er ook vast gelukkig van.

 

Door: Wieke Biesheuvel

Wieke Biesheuvel werkte en woonde zes jaar in Zambia, is nu voorgoed terug en probeert het Nederlandse leven weer onder de knie te krijgen. Waarbij ze beurtelings verbaasd, boos, dolgelukkig, verward of blij is.

Afbeelding van Wieke Biesheuvel