Mijn gouden buurtvriendinnen
Toen ik nog in Amsterdam woonde, kon ik ontzettend genieten van de anonimiteit van de grote stad.
Ik gluurde elke dag in de levens van de mensen die op dezelfde etage aan de overkant van het plein woonden, maar als je elkaar op straat tegenkwam, werd er nauwelijks gegroet. Ken je die film Rear Window van Hitchcock? Dat idee.
Toen we naar Haarlem verhuisden werd dat anders. Door de kleinere gemeenschap, door de kinderen die overal bij elkaar binnendringen. En nu, nu zou ik nooit meer terug kunnen. Vriendin K, wier grote auto ik even mag lenen als ik zeven kinderen naar een feestje moet vervoeren, vriendin I. die me spontaan naar IJmuiden rijdt omdat ik een tandem heb gekocht op Marktplaats die ik vanuit IJmuiden terug moet fietsen. Vriendin L, die met twee van mijn meisjes een ijsje gaat eten omdat ik met het andere meisje een voorlopig adviesgesprek heb op school en ga zo maar door. Ik zou niet zonder ze kunnen en al helemaal nooit meer zonder ze willen.
Dus deze is voor buurtvriendinnen. Jullie zijn goud, dat jullie het weten,
May
Beeld: Lidian van Megen
Door: May-Britt Mobach
