Bakken? Nou… niet van harte

Waarom ik liever chocomousse maak, terwijl ik er zelf niet zo van houd? En terwijl ik veel gekker ben op citroentaart? Want als het toch zoet moet zijn, dan liever ook een beetje friszuur. Daarom sla ik toch regelmatig aan het kneden en bakken. Maar niet van harte. De reden? Ik kan he-le-maal niets met een deegroller. Er staat altijd in zo’n recept: maak een soepel deeg, verpak het deeg in plasticfolie en laat het een uur opstijven in de koelkast. Hoezo opstijven? Daar breekt mijn eerste klomp al. Heb ik net een soepel deeg. Daarna op een droog en met bloem bestoven aanrecht uitrollen. Nou, forget it. Ik krijg steevast zo’n harde klont uit de koelkast en sta vervolgens niets anders te doen dan tevergeefs met een deegroller op die klont te duwen en de hele keuken onder de bloem te stuiven en strooien. En ik had dat deeg echt al in de discusvorm ingepakt. Dus het beginnetje was er eigenlijk al. Hoe moeilijk kan het zijn? Komt er uiteindelijk altijd op neer dat ik het deeg met handen en vingers in de vorm sta te proppen. Lukt ook hoor. Niemand die er last van heeft, maar waarom wil die deegroller nou niks met mij? Wat doe ik verkeerd? Wel heel lekker die taart. Want het recept is uit een boekje van de onvolprezen Marlies Batelaan. Als je het recept wilt hebben, even piepen, dan vraag ik of Marlies het doorgeeft. En anders kopieer ik het zelf wel even.

 

Door Franska. Fotografie portret: Esmee Franken, Visagie Linda van Ieperen, Haarstylist Mandy Huijs.