Franska.nl

Lijfheks

Sinds ik ziek ben geweest, kijk (en lees) ik veel lifehacks. Je weet maar nooit.

Een lifehack is een levenshack. En dan niet in de vorm van: “er wordt je een hak gezet” (hoewel ik dat bij sommige tips wel vind), maar meer in de trant van “hakken in je tijd.” Je hakt een flink stuk van de tijd af die eigenlijk nodig zou zijn om hetzelfde klusje op de ouderwetse manier te klaren. En omdat ik niet weet hoeveel tijd ik nog heb, smul ik van dat soort tips, terwijl ik me tegelijkertijd afvraag hoeveel tijd ik ermee verspil door ernaar te zoeken.

 

Toch zijn sommige huis-, tuin- en keukenhacks best wel handig. Zo leerde ik dat ik scherven heel makkelijk kan opruimen met een boterham. Alleen even opletten als je daarna gaat lunchen!

 

En voor de tuin zag ik dat een kleed onder de haag leggen voordat je gaat snoeien heel handig is. Je vangt dan op wat eraf gehakt wordt, en dan… Nou ja, ik weet niet of jij weleens een bomvol laken hebt uitgeklopt boven je kliko, maar ik was daarna nog héél lang bezig om alles wat ernaast viel bij elkaar te vegen.

 

En betekent een hack hier ook niet dat ze tijdens het kijken van al die filmpjes je computersysteem binnendringen om te onderzoeken waar je zwakke plekken liggen? Je te hacken?

 

Maar hoe je heel handig een granaatappel snijdt, is weer fantastisch om te weten. Denk ik. Bij die twee keer dat ik dit misschien ooit ga doen, kun je je ook afvragen of ik niet beter gewoon kan doorzetten in plaats van opzoeken hoe dat ook alweer moest.

 

Bestaat er eigenlijk ook een lifehack om lifehacks te onthouden? Dat ging ik dus maar eens opzoeken!

 

En ik ontdekte toen ook dat ik ’s morgens moet beginnen met affirmeren om mijn leven leuker te maken. Ik beeld me in wat ik wil voelen, bereiken en hebben, en over een tijdje komt dat dan vanzelf naar me toe. Ik verwacht nu bij de volgende controle dus een bloedmooie mannelijke oncoloog die mij gaat vertellen dat de kanker nooit meer zal terugkomen.

 

Daarna doe ik 10 minuten sit-ups voor een strakke buik. Hoeft maar drie keer per week! Hoppa!

 

Vervolgens adem ik met een bolle buik “leven” in om rustig de dag door te komen. Hoeft maar twee minuten: kleine moeite.

 

Dan volgt nog wat gezichtsgym tegen rimpels. Vijf minuten per dag is al genoeg, dus dat laat je niet liggen. En ik heb tijd zat, want om te mediteren sta ik tegenwoordig een half uur eerder op, en dat combineer ik dan met twintig squats voor stevige billen. Och, het leven is zo simpel.

 

Daarna volgt een huidmassage van tien minuten. Eerst goed schoonmaken, dure reinigingsolie erop, dan gel, en als het goed is zal ik dan binnenkort niet meer schrikken als ik in de spiegel kijk. Mooi!

 

En als ik dan toch sta te masseren, pak ik ook meteen mijn hoofdhuid mee. Daar schijn ik een ontspannen brein en ontspannen haarzakjes van te krijgen. Nou, verlies ik op dit moment weer veel haar door de hormoonkuur, maar als het daarboven wat ontspannen kan raken, zou dat fijn zijn.

 

In dat alles gaat best veel tijd zitten, maar de oefening om strakke borsten te creëren kan ik tegenwoordig lekker overslaan. Scheelt weer. Ik moet namelijk ook nog een half uur per dag fietsen, en een half uur lopen. En aangezien ik geen enkele lifehack kon vinden om die twee hacks te combineren, heb ik daar dus al een uur per dag voor nodig. Pffff…

 

De armspieren trainen (tegen flubberende onderarmen) combineer ik derhalve met brood smeren voor de lunch. Ik smeer dan met wilde bewegingen halvarine op mijn brood, terwijl ik ondertussen mijn hoofd linksom en rechtsom draai om mijn nek soepel te houden.

 

Alleen heb ik daarmee vanochtend wel in mijn vinger gesneden, waardoor ik nu op zoek moet naar een lifehack om sneller pleisters te kunnen knippen en plakken.

 

Echt mensen… Waar haal ik nog tijd vandaan om een column te schrijven?