La Cucina Povera 2 Ribollita
 

Een oud Italiaans spreekwoord zegt: Sette cosa fa la zuppa, cava fame e sete attuta, empie il ventre, snetta il dente, fa dormire, fa smaltire e la guancia fa arrossire.

 

Soep doet zeven dingen, hij stilt de honger en lest de dorst, vult de maag, reinigt de tanden, maakt je slaperig, maakt je slank en brengt kleur op je wangen.
 
Het woord ribollita is mogelijk niet de originele benaming van deze soep; in zijn kookboek La Scienza in Cucina e l’arte di Mangiare noemt Pellegrino Artusi de soep ‘een Toscaanse soep voor de boer’. Maar jaren later is men de soep ribollita gaan noemen, wat letterlijk ‘opnieuw gekookt’ betekent. En dat is precies hoe je deze soep bereidt, je maakt de soep namelijk een dag van te voren en kookt hem de volgende dag voor de tweede keer. En hierin schuilt gelijk het geheim van de soep, de smaken kunnen zich nog beter ontwikkelen en geven de soep een intens lekkere smaak.
 
Ribolitta is ook een typisch gerecht uit ‘la cucina povera’, het is een soep die gezond, voedzaam en verwarmend is. Doordat er oud brood aan toegevoegd wordt krijg je een lekker dikke soep, die hier in Umbrië echt niet alleen in de winter wordt gegeten maar ook regelmatig in de zomer op tafel komt.
 
Omdat ribollita een soep is gebaseerd op restjes is het heel eenvoudig zelf variatie aan te brengen in het recept. Vandaar ook de lichtere zomerse versie, die je dan van allerlei zomergroentes maakt. Toch hebben de meeste Italianen hun bedenkingen bij deze ‘vrije hand’ van koken, en hebben ze daarom een vereniging opgericht die de Italiaanse gerechten puur moet houden. Deze Accademia Italiana della Cucina is erkend door de Italiaanse Republiek en heeft zich tot doel gesteld de Italiaanse culinaire tradities te behouden. De Florentijnse afdeling van deze vereniging is op 24 mei 2001 naar het hoofd van de vereniging toegestapt en heeft het recept voor Florentijnse ribollita officieel laten vastleggen. Het recept hieronder is het officiële recept. Mocht je een keer Italiaanse vrienden te eten krijgen dan kan je ze denk ik geen groter plezier doen met dit originele recept.

 

Ingrediënten

 

  • 1 ui
  • 2 teentjes knoflook
  • 2 stengels selderij
  • 2 wortels
  • 2 aardappelen
  • 4 ons cavolo nero
  • 7 ons savooiekool
  • 3 ons snijbiet
  • 1 el tomatenpuree
  • 4 ons cannellinibonen
  • 4 ons Italiaans brood van een dag of 2 oud
  • 8 eetlepels olijfolie  
     

 

Zo maak je het

 

Zet de cannellinibonen de avond van tevoren in koud water weg, kook ze de volgende dag in 2,5 liter gezouten water tot ze goed gaar zijn.

 

Snijd de ui in middelgrote stukken en de knoflook fijn, fruit ui en knof in een wok met 6 el olijfolie.

 

Snijd wortel, selderij en aardappelen in kleine stukken en voeg ze toe aan de ui en knoflook.

 

Meng de toematenpuree met wat water en schenk het bij de groentes, laat 10 minuten op laag vuur zachtjes koken.

 

Intussen snij je de 2 soorten kool en na 10 minuten doe je ze ook in de pan.

 

Schep 1/4 van de cannellinibonen met wat kookvocht in een kom, de rest van de bonen pureer je met een blender tot een romig mengsel.

 

Voeg dit mengsel en de nog hele cannellinibonen bij de groentes en laat het geheel nog even goed doorkoken.

 

Indien nodig voeg je nog bouillon bij de soep want deze mag best waterig zijn, draai het vuur uit en voeg het oude brood nog bij de soep.

 

Laat de soep zonder deksel afkoelen en laat hem daarna met deksel nog een hele nacht en een dag trekken.

 

De volgende dag warm je de soep op en serveer je hem met een scheutje olijfolie en een verse draai peper.

 
Buon apetito
 

 

Door: Adje Middelbeek

Adje Middelbeek woont en werkt in Umbrië (Italië). Vanuit haar supergezellige B&B c.q. vakantiehuis Podere del Buongustaio organiseert ze de mooiste culi-reizen.

Afbeelding van Adje Middelbeek