‘Haar dochter is altijd al een meisje met een gebruiksaanwijzing geweest.’

 

 

‘Leren kostte haar dochter altijd veel meer moeite dan gemiddeld, vriendinnen had ze nooit echt en een vriendje heeft ze voor zover bekend nog nooit gehad. Ze is nu midden twintig, heeft een baantje en woont sinds een jaar op zichzelf omdat mijn vriendin en haar man het zich konden permitteren om een appartementje voor haar te kopen. Dat heeft haar goed gedaan, want ze bloeit zichtbaar op sindsdien en heeft een bijzondere vriendschap gevonden in haar kat. Van mijn vriendin mochten er nooit huisdieren komen – die vindt ze vies. Enthousiast is mijn vriendin dan ook niet echt over haar dochters aanschaf. Wat moet ze nou met een kat terwijl ze niet eens een tuin heeft?

 

Maar sinds de kat weet haar dochter nu ook heel zeker dat er ook nog een hondje moet komen. Een deel van haar werk kan ze thuis doen en heel veel wandelen is sowieso goed voor haar, heeft ze al bedacht. Daardoor vindt mijn vriendin die kat opeens nog tot daaraantoe. Maar een hond gaat haar echt te ver. Alsof ze er alles aan doet om het haar dochter tegen te maken: wie weet gaat de hond niet goed met de kat, ook nog eens overal hondenharen en wie zorgt er voor de hond als zij eens met vakantie is? Of ziek?

 

‘Ik snap jou niet,’ zei ik tegen mijn vriendin. ‘Een kind dat zo’n moeilijke start heeft gehad, zo moeilijk vriendschap sluit, zo onzeker is en alleen, kan toch juist heel erg opbloeien door een hond die altijd voor haar klaarstaat en waar ze steun aan heeft als ze zich buiten moet bewegen?’ Kan ze zich niet voor één keer over haar principes en bezwaren heen zetten en aan haar dochter aanbieden om voor haar hond te zorgen mocht dat echt eens nodig zijn? Ze keek me aan alsof ik stapelgek geworden was toen ik dat voorstelde. Een hond kwam er bij haar van haar levensdagen niet in en daaraan zou ze nooit concessies doen.

 

Als je bedenkt hoeveel problemen en zorgen ze altijd om haar dochter had, zou je nu toch denken dat ze de vlag zou uithangen bij zoveel goed nieuws? Als ik niet beter zou weten zou ik nog gaan denken dat ze haar dochter altijd klein heeft gehouden in plaats van haar te stimuleren om uit haar comfortzone te stappen. Want welbeschouwd is dat precies wat ze nu doet. Maar ook daar wil ze niets over horen.’

 

Kathelijnes naam is vanwege privacy gefingeerd. Haar echte naam is bekend bij de redactie.

 

Moet jou ook iets van het hart en wil je dat (anoniem) met ons delen? Stuur dan een mail naar info@franska.nl onder vermelding van ‘Dit moet ik even kwijt’.