‘Je zou toch denken dat een moeder met dit verleden wat makkelijker zou zijn’
‘Maar het tegenovergestelde is het geval.’
‘Mijn oma vertelt weleens verhalen over hoe mijn moeder vroeger als puber was. Ze kwam geen enkele afspraak na, volgens oma. Als ze om 12 uur thuis moest zijn, kwam ze om half 2 en als het tot 1 uur mocht maakte ze het gerust 3 uur. En dat terwijl mijn oma en opa heel ruimdenkend en makkelijk waren – en nog steeds zijn. Toen mijn moeder veertien was kwam oma op een dag thuis en had mijn moeder haar haar geblondeerd. Het zag er zo armetierig (een typisch oma-woord) uit dat oma er bijna van moest huilen. Ze liet mijn moeder beloven dat ze dit soort fratsen (ook zo’n woord) nooit meer uit zou halen, maar een week later had mijn moeder het blonderen nog eens dunnetjes overgedaan omdat ze het nog niet licht genoeg vond.
Je zou toch denken dat een moeder die vroeger zo haar gang ging en zich zoveel permitteerde mij de ruimte zou geven om ook mijn eigen ding te doen en de wereld een beetje te verkennen. Maar dat doet ze allesbehalve. Ik vermoed dat ze zelf zoveel heeft uitgevreten waarvan mijn oma ook niet weet, dat ze mij kort houdt uit angst dat ik ook ga experimenteren. Ooit vertelde mamma me in een vlaag van openhartigheid dat ze vroeger echt weleens een ‘sigaretje’ rookte – waarmee ze geen Marlboro’s bedoelde waar ze in haar goede oude tijd altijd minstens één slof van op voorraad had – maar cannabis. ‘Pillen ook?’ wilde ik weten. Maar nee! Pillen waren er toen nog niet, voor zover ze wist. Alleen hasj en speed. En ja: ook van dat laatste heeft ze weleens gesnoept maar dat was niet zo haar ding. ‘Ik herinner me dat ik toen twee nachten niet heb kunnen slapen, zo high was ik ervan.’
Toen ik achttien werd en naar clubs mocht, deed mamma nog steeds moeilijk. En dat terwijl zij op die leeftijd al op kamers zat. ‘Ik denk dat je probleem is dat je mij voor geen meter vertrouwt’, zei ik na de zoveelste discussie over uitgaan en haar eeuwige zeven sloten waar ik geheid tegelijk in zou lopen. Dat ontkende ze. Het waren ‘de andere mensen’ waar ze moeite mee heeft. De gasten die stiekem een pilletje in een glas laten vallen, de gasten die je naar huis volgen om je onderweg iets aan te doen, de gevaarlijke drugs die in omloop zijn. ‘En met het vrijen?’ vroeg ze wat schutterig. ‘Ik lees dat jullie steeds vaker onbeschermde seks hebben.’ Een SOA is nog wel te behandelen, dacht ze zo. Maar ongewenst zwanger raken en dan een abortus ondergaan kon er geestelijk behoorlijk inhakken.
‘Spreek je uit ervaring?’ Ze kleurde tot achter haar oren toen ik dat vroeg. Dat gaf me toch wel te denken.’
Er is veel over te vertellen, over moeders en dochters. Daarom hebben we er een reeks van gemaakt waarin elke week andere moeders en/of dochters aan het woord komen. Allemaal met relaties waar we ons aan kunnen spiegelen, in kunnen verdiepen, over kunnen verbazen, van kunnen genieten en van kunnen leren.
Heb jij een moeder-dochterverhaal dat je wilt delen? Dat kan ook anoniem. Als je mailt naar info@franska.nl onder vermelding van ‘moeders en dochters’ nemen wij contact met je op.
Door: Redactie Franska.nl
