Janny’s zoet uit de Bourgogne
Zet mij in een Franse supermarkt en je heb geen kind meer aan me. Ik word er gelukkig van.
Ik word er gelukkig van. Verse vis, een slager, brood, taartjes, een zuivelschap zo groot als bij ons een kleine supermarkt. Oké, misschien is de groenteafdeling bij ons iets beter, maar ik sleep altijd van alles wat maar enigszins te bewaren is mee terug naar huis. Marlies Batelaan schreef er ook al zo’n leuke column over.
Maar er is nog iets wat voor mij onlosmakelijk verbonden is met Frankrijk: die schattige, ovale blikjes met anijssnoepjes. In allerlei smaken. Je kunt ze hier gelukkig ook kopen, maar in Frankrijk kun je ze zelfs bij tankstations langs de snelweg kopen. En in La Douce France hebben ze ook langwerpige kartonnen doosjes. Les anis de Flavigny. Ik heb er een zwak voor en er ligt altijd een doosje met blikken deksel in mijn auto. Als het leeg is, dan gebruik ik het voor veiligheidsspelden (op maat én kleur), gewone spelden, haarspelden, naalden, knoopjes, kortom van alles waar je je anders een ons naar zoekt omdat het altijd ergens anders ligt dan je dacht.
Die ovale doosjes met zoete anijssnoepjes hebben nóg zoetere afbeeldingen op het dekseltje. Superzoete verliefde stelletjes in al even zoete kleuren. Maar ze maken me altijd opnieuw weer vrolijk. Ken je de geschiedenis ook? Wist je dat deze snoepjes al honderden en honderden jaren gemaakt worden? Het begon met de anijsvelden rond Flavigny. Die bestaan al meer dan tweeduizend jaar. Flavigny is een schattig oud stadje in de Bourgogne. Wie er langs rijdt kan niet om de geur van anijs heen. En mocht je het stadje bezoeken en denken ‘wat komt het me bekend voor’? Dat klopt, want hier is de film Chocolat met Jonny Depp en Juliette Binoche opgenomen. Maar terug naar de snoepjes. In Flavigny werd zo rond het jaar 500 een klooster gesticht, dat overigens in de loop der jaren meerdere malen vernietigd en herbouwd is. Hier schijnen de geestelijken ooit bedacht te hebben de anijszaadjes met een laagje suiker te omhullen. Toen de abdij gedurende de Franse revolutie opnieuw zwaar te lijden kreeg en alle eigendommen verdeeld werden, nam een aantal producenten het werk van de monniken over, dat toen nog grotendeels handwerk was. Inmiddels is er nog één producent over die de snoepjes tot op de dag van vandaag maakt. Maar wat is het geheim van deze ‘billes d’anis’ of ‘bonbons’ zoals ze in Frankrijk heten? Anijs, suiker, vakmanschap en tijd. Het hele proces duurt namelijk nu nóg twee weken om van een anijszaadje van twee milligram een snoepje van een gram te maken. Maar dat is niks in vergelijking met vroeger, toen het proces maanden duurde en elk suikerlaagje moest drogen voor zich een nieuw laag kon vormen. Aan anijs worden veel goede eigenschappen toegeschreven. Van goede adem tot bevordering van de melkproductie. Zou dat de reden zijn waarom bij ons van oudsher bij geboortes beschuit met muisjes wordt geserveerd? Want die ‘muisjes’ lijken wel een beetje op de Franse ‘billes’.
Mijn favoriete smaak van de anijsbolletjes is trouwens drop (réglisse in het Frans). En nog een tip: in Flavigny en omgeving blijft het niet bij de snoepjes alleen. Ze hebben er anijsijs, anijsmeringues, crème brulée de Flavigny, anijssoesjes enz. Oh en de smaken worden met natuurlijke aroma’s gemaakt. Goed om te weten.
Door: Janny van der Heijden
Janny van der Heijden draagt graag jurken, pakjes en hoge hakken. Bekend als stijlvol jurylid van Heel Holland Bakt en presentatrice van Landinwaarts, schrijft ze dagelijks over eten, drinken en koken en proeven. Dat doet ze elke zondag bij ons. Janny schreef verschillende kookboeken. Ze heeft twee zoons en is oma van twee kleindochters
