Ja, vroeger waren wij preuts 

 

Je hoort vaak beweren dat wij preutser zijn, in vergelijking met bijvoorbeeld die wilde 60’er jaren.

 

 

En dan volgen er argumenten als: je ziet bijna nooit meer vrouwen topless zonnen op het strand.

 

Natuurlijk zijn het vooral mannen die met enige weemoed dat soort kreten slaken. Soms schaam ik me ervoor man te zijn.

 

Ik dacht hieraan bij de twee films die ik de afgelopen week gezien heb, James Bonds ‘No Time to Die’ en Paul Verhoevens ‘Benedetta’.

 

Ik weet nog goed dat ik als zestienjarige de eerste James Bond zag, Dr No, met de befaamde openingsscène waarin Ursula Andress – volgens de recensie nagenoeg naakt, maar in werkelijkheid gewoon in bikini – als een Venus vanuit de zee het strand op kwam om daar Sean Connery te verleiden. Mijn vrienden en ik waren zeer onder de indruk van de bikini en zeker ook van de prachtige Ursula Andress die daar achter schuilging.
Maar verder werd van deze eerste Bondgirl niets bloots onthuld. Dat hadden wij ook niet verwacht, erger nog, daar hadden wij geen moment aan gedacht. Dat gebeurde niet in films, tenzij je tussen de oude mannen ging zitten in Cinema Parisien, maar daar waren wij te jong voor.

 

In 1967 zat Phil Bloom in het programma Hoepla naakt de krant te lezen. Ja, je zag haar borsten, maar zij had haar benen kuis over elkaar gekruist. De ophef over deze ‘schandalige’ scene hield weken aan en kostte de VPRO de nodige leden.

 

In de laatste Bondfilm speelt seks geen overheersende rol, liefde wel, dus zijn er langere tussenpozen tussen de actiescènes, omdat James Bond ook een gevoelsleven blijkt te hebben.

 

Ondanks dat is er meer bloot te zien dan Ursula Andress ons als pubers onthulde. Maar dat vinden wij nu heel gewoon.

 

In Benedetta duurt het even voor beide vrouwelijke hoofdpersonen zich ontbloten, maar daarna hebben zij vaker niet dan wel kleren aan, zodat je als kijker op het eind denkt: Waarom moeten zij nu alweer bloot? Je hoeft daar dus niet meer voor naar Parisien, gelukkig maar, want die bioscoop is lang geleden een zachte dood gestorven.
Benedetta is overigens verder een boeiende en onderhoudende film.

 

Preutser nu dan vijftig of zestig jaar geleden? Ik geloof er dus niets van. In mijn jeugd waren films met enig geweld of naakt (vrouwelijk, mannelijk naakt blijft toch nog steeds een ondergeschoven kindje) alleen voor boven de 18. Tegenwoordig mogen 16-jarigen al geconfronteerd worden met de meest gewelddadige horrorfilms, schurken die met zo veel mogelijk agressie en geweld de wereld willen vernietigen en seksscènes die nauwelijks iets aan de verbeelding overlaten.

 

En dan heb ik het internet dat werkelijk alles blootlegt, nog niet eens genoemd. Nee hoor, in de 60’er jaren, toen waren wij pas echt preuts.

 

Door: Rob Versteeg