Ik was eigenlijk niet van plan dit jaar terug te blikken… hoewel……

…als ik nou alle negatieve dingen vermijd, dan is het misschien nog een leuk jaar geweest ook.

 

 

‘Don’t look back, you’re not going that way’, las ik op Instagram. Toch hoort het er gewoon bij als de eenendertigste december nadert. Het is alleen zaak om het terugblikken deze keer ietwat aan te passen. Alleen maar kijken naar de mooie dingen, hoewel… misschien is dat altijd een goed idee? Al resumerend waren er toch veel mooie dingen dit jaar. En ik heb ook best vaak gelachen. Gisteren lagen we nog dubbel om die idiote katten van ons, die minstens een keer per dag hun gekke vijf minuten hebben. Zou je niet verwachten bij van die rustige dikke wollige beesten, maar ze vliegen zonder aanleiding zomaar ineens de tent rond als ze het te pakken hebben. Om even later weer uitgeteld op hun rug te liggen in de merkwaardigste standjes. 

 

 

Afgelopen week moest ik ook nog proesten om dit appje van een vriend:

 

 

Ik heb trouwens van m’n leven nog nooit een frikandel geproefd. Drie vaccins zitten er intussen wel in.

 

Maar wat ben je toch een bofkont als je van lekker eten houdt. En een nog grotere bofkont als mensen dat weten en je blij maken met culi-nieuwtjes. Ik heb wat ’afgeproefd’ het afgelopen jaar.

 

  • Heerlijke kaasfondue uit een pak. Ik ben helemaal niet zo’n pakjes-mens, maar een gegeven paard  kijk je niet in de bek. Dus hoppa in de pan ermee. En lekker! Van het merk Emmi. Daar had ik ook raclette-kaas van, die ging over m’n gestoomde prei. Ook niet verkeerd. Smikkelen en smullen dus.
  • En ken je chocolovely? Misschien had jij allang ontdekt dat er ook witte chocolademelk bestond. Ik ben er net pas achter. Zalig.
  • Ik maakte spanakopita (Griekse spinazie met feta-pakketjes) met het bladerdeeg van Tante Fanny. Morgen eet ik een Tarte Flambee (ook wel Flammkuchen genaamd) met het deeg van dezelfde tante. En van het restje bladerdeeg maakte ik m’n eigen kaasstengels. Fluitje van een cent.
  • De Panettone Classico van Infermentum (die hebben ze bij Casabase) wil ik volgend jaar weer. Wat een heerlijkheid. Rechtstreeks uit Verona. Ik was eigenlijk nooit zo’n panettone-fan, maar nu ben ik definitief om.
  • Een dezer dagen gaat ook de ‘Coeur Fondant’ van Bonne Maman in de oven, zo’n ‘lavacake’ waar de smeltende chocola uitloopt als je er een lepeltje in zet. Vaak gedacht om zo’n ding zelf te maken en nu koop je hem gewoon kant en klaar. Veel makkelijker natuurlijk. 

 

 

Oeps. Heb ik het nou alweer over eten? Daar kom je nu natuurlijk ook veel meer aan toe, nu je niet voortdurend van alles buiten de deur kunt doen. Mooi meegenomen dus.

 

En dan m’n verjaardag… ik heb nog nooit zoveel aandacht, lieve cadeautjes en bloemen gehad als dit jaar. Ik dacht dat het nieuwtje van ‘niet-vieren want lockdown’ er wel een beetje van af zou zijn dit jaar, maar niks hoor. Het ging de hele dag maar door. Net als trouwens alle lieve reacties op het vijfjarig bestaan van franska.nl Dankjewel nog daarvoor!

 

M’n Finse vrienden heb ik wel ‘live’ gemist dit jaar, maar ik geloof dat we nog nooit zoveel contact hebben gehad als nu. Je hoort van alles over de nadelen van sociale media en internet, maar het is aan de andere kant ook een zegen. Zeker in deze tijd.

 

Italië was fantastisch dit jaar, waarschijnlijk omdat ik het een jaar heb moeten missen. Ik heb genoten van elke minuut, van elke stap en van elke hap. Meer dan ooit. En zo was alles ineens veel mooier en intenser dan andere jaren. We zijn ook extra lang gegaan en daardoor heb ik meteen een (voor mij) nieuwe stad ontdekt: Padova. Een absolute aanrader, zeker als je de tips van ontdekkingsblog Ciao Tutti gebruikt.

 

En met onze buren (die tegenwoordig in Frankrijk wonen) hebben we eindelijk weer eens lekker live bijgepraat. 

 

Dit jaar leverde ook veel mooie boeken op. ‘Ageless’ bijvoorbeeld van de o zo lieve make-up-artist Carmen Zomers. Ik mis haar heel erg. Omdat er veel vraag naar was, maakte ze een boek vol snelle tips met veel effect voor vrouwen van haar eigen leeftijd, vijftigplus. Net als ik is zij niet van de ingewikkelde tijdrovende beautyrituelen. Een schot in de roos dus.

 

Maar… van alles wat er mooi en goed was dit jaar genoot ik het nog het meest van de lieve vrienden die we hebben. Want wat is er mooier dan aandacht en tijd voor elkaar? Het mooiste cadeau dat je iemand kunt geven. En daar kan helemaal niets tegenop. Ook volgend jaar niet.

 

Ik wens je een heel mooi uiteinde en een heerlijk begin. Hoe, waar en met wie (of niet) dan ook.

 

Liefs van Franska

 

 

 

Door: Franska

Afbeelding van Franska