Franska.nl

‘Ik vind het onbegrijpelijk dat mijn kleinzoon niet gevaccineerd is’

Als de kleinzoon van Henriëtte in het ziekenhuis belandt loopt het gelukkig goed af, maar dan hoort ze wat de ware reden is dat het kindje werd opgenomen.

 

‘Door de babyfoon hoor ik het zachte gehuil van Levi, mijn kleinzoon van anderhalf. Hij ligt boven in zijn bedje en is doodmoe, maar kan de slaap niet vatten. Vandaag pas ik een paar uurtjes op zodat mijn zoon en zijn vriendin er even samen tussenuit kunnen. Ze hebben een paar spannende weken achter de rug want de kleine heeft een tijdje in het ziekenhuis gelegen. 

 

Ik was net boodschappen aan het doen toen ik een telefoontje kreeg van mijn zoon. Ik hoorde de paniek in zijn stem toen hij vertelde dat de kleine Levi in het ziekenhuis was opgenomen. Die ochtend had hij de peuter zoals gewoonlijk bij de juffies op de crèche achtergelaten en was naar zijn werk gegaan. Levi was een beetje hangerig en moest af en toe hoesten, maar omdat zijn tandjes doorkwamen dacht mijn zoon dat er eigenlijk niet zo veel aan de hand was. Misschien kreeg hij de waterpokken? Er waren. meer kindjes op de crèche die dat hadden. Maar in de loop van de ochtend werd Levi echt ziek. Hij kreeg hoge koorts en moest overgeven. Inmiddels had mijn schoondochter al een telefoontje op haar werk gekregen en ze was meteen naar het kinderdagverblijf gegaan om Levi op te halen. Maar eenmaal thuis was het jongetje helemaal apathisch en reageerde hij niet meer. In blinde paniek is ze toen naar het ziekenhuis gereden.

 

Gelukkig hadden de artsen meteen in de gaten wat er met het mannetje aan de hand was omdat Levi inmiddels hier en daar rode vlekjes op zijn huid had. Maar het waren geen waterpokken, maar de mazelen. Toen mijn zoon dat zei was ik niet alleen erg ongerust, maar ook stomverbaasd. Hoe kon hij nou mazelen hebben? Hij was toch zeker ingeënt tegen deze kinderziekte? 

 

De eerste dagen in het ziekenhuis werd Levi steeds zieker. Hij kreeg niet alleen veel last van zijn oortjes, maar had inmiddels ook een longontsteking. Op de foto’s die mijn zoon naar me appte zag ik een heel ziek ventje in een ziekenhuisbedje. Zijn oogjes waren dicht en zijn wangetjes zagen er heel vurig uit. Op zijn hoofdje zag ik ook allemaal rode vlekjes. Het brak mijn hart.

 

Toen ik later die dag mijn zoon even aan de lijn had begon hij te huilen. Hoe had hij zo stom kunnen zijn om met zijn vriendin in te stemmen om hun zoontje niet te vaccineren, hoorde ik hem zeggen. Deze hele situatie had voorkomen kunnen worden als zij niet zo stellig was dat vaccineren gevaarlijk zou zijn voor hun kindje. Ze had er tijdens haar zwangerschap al veel over gelezen en ook haar vriendinnen die al kleine kinderen hebben waren ervan overtuigd dat deze prikken kankerverwekkende stoffen bevatten die heel schadelijk kunnen zijn. Kinderen kunnen er heel ziek van worden en zelfs in coma raken of autistisch worden. De meeste kinderziektes bestaan toch niet meer in Europa, dus waarom zouden ze hun kind met die vaccinaties belasten? Mijn zoon had zich dus laten meeslepen in de ideeën van zijn vriendin dat het natuurlijke immuunsysteem van Levi de kans moest krijgen om zijn werk te doen. 

 

Gelukkig knapte Levi na een paar dagen langzaam op. De antibiotica sloegen aan zodat de longontsteking en de pijn in zijn oortjes minder werden. De kinderarts was heel duidelijk dat het zomaar verkeerd met Levi af had kunnen lopen. De komende weken zal het jongetje uit moeten rusten van de aanslag op zijn lichaam en alle indrukken in het ziekenhuis. Ook kregen zijn ouders het advies om hem de komende tijd niet naar de crèche te brengen omdat zijn gezondheid echt een knauw gekregen heeft.

 

Ik weet heus wel dat ik me niet met de keus van mijn zoon en zijn vriendin mag bemoeien, maar ik vind het werkelijk onbegrijpelijk dat ze hun zoon niet gevaccineerd hebben. We moeten nu afwachten of Levi aan de mazelen blijvende gehoorschade overhoudt, terwijl dat gewoon voorkomen had kunnen worden. Ik word ook misselijk van het idee dat Levi aan de ziekte had kunnen overlijden. Het kost me daarom enorm veel moeite om mijn commentaar voor me te houden. Die prikken zijn er toch zeker niet voor niets?’