Horoscopen
… lees jij ze?

 

Ik kan het niet laten, en geloof ze als ze positief zijn. Maar ik leg ze snel weer weg als ze iets naars voorspellen.

 

 

En weet je wat leuk is? Als je ze achteraf leest!
Zo zat ik nog niet zo lang geleden in een lekkere stoel in mijn erker, met naast me een hele stapel oude tijdschriften van buren en vriendinnen. En nee, ik was niet aan het oefenen voor mijn oude dag, maar moest gewoon even pas op de plaats maken in verband met een pijnlijke rug. Het was even slikken, dat kalm aan doen met kopjes thee en zo, maar ik denk dat ik daar straks wel aan kan wennen. En ik zat daar dus in het lentezonnetje met bladen vol kerstbomen, terwijl ik regelmatig een paaseitje tot me nam.

 

Nou zegt dat nog niks. Omdat in augustus de chocoladeletters al in de winkels liggen, kunnen er ook met kerst al paaseieren zijn. Maar in dit geval probeer ik hiermee te duiden dat ik dus écht oude bladen zat te lezen. Ik las dus ook met extra veel aandacht de horoscopen van zo rond mijn verjaardag (zo’n drie maanden eerder), omdat ik van die tijd nog wist dat ik twee dagen voor mijn “partijtje” was geveld door die ellendige hernia en dus nul-komma-nul mobiel meer was geweest.

 

En wat las ik daar? ‘Het gaat je voor de wind! Alles wat je voor jezelf bedenkt, gaat lukken komende weken!’ En ‘Je gaat als een trein. Je voelt je lichamelijk fantastisch, en op je werk ben je echt niet te stuiten!’

 

Nou, je had me moeten zien, wanneer ik mezelf de trap op hees om naar mijn werkkamer te komen! Ik weet dat treinen vaak niet op tijd rijden, maar de slakkengang waarmee ik naar boven kroop, had niets te maken met ‘gaan als een trein’ en ‘me fantastisch voelen’.  

 

Laat ik eens zoeken wat ze met de kerst voor me hadden bedacht, besloot ik toen. Ik weet namelijk nog precies hoe de kerst eruitzag afgelopen jaar. Wij hadden vijf dagen achter elkaar vrienden te eten, en ik heb me suf geboodschapt en gekookt om iets lekkers op tafel te krijgen. En ik heb, schat ik, zo’n 138x de vaatwasser in- en uitgeruimd!

 

‘Een fijne, relaxte kerst is precies wat je nodig hebt, en ook gaat krijgen dit jaar’, las ik tot mijn stomme verbazing. Huh? En ik dacht even terug aan de stapels beddengoed en handdoeken die uit het tuinhuis waren gekomen, nadat de logées weer waren vertrokken.

 

Het is dus goed om zaken af en toe even te checken, denk ik. Ik las namelijk nergens iets over de gezelligheid en saamhorigheid (die er dit jaar zeker heerste), maar er werd dus ook volledig voorbij gegaan aan de wandelstok waarmee ik in de erker zou belanden. En die was er toch echt!

 

Maar ach… het was natuurlijk ook niet zo dat álle watermannen een hernia zouden krijgen, toch? Dus als ze me morgen een vurige affaire met een jonge vent beloven, dan ga ik er tóch weer in geloven, denk ik. Want je moet het natuurlijk wel een beetje leuk maken voor jezelf!  

 

Door: Tineke

Tineke is schrijfster van de boeken “Toch?” en “Stof Genoeg” en ze blogt ook zo nu en dan. Ze woont op het platteland met één (leuke) man, twee (lieve) kinderen, drie (onbespeelde) muziekinstrumenten, vier (wisselende) mantelzorgprojecten, een (bijna) vijfde boek, haar zesde (luie) kat, en (dus) ongeveer zeven muizen.

Afbeelding van Tineke