‘Hoe moet ik dit aan mijn dochter vertellen?’
Youp, de ex-schoonzoon van Mireille, belt onverwacht bij haar aan omdat hij haar persoonlijk iets belangrijks wil vertellen. Ze waardeert zijn eerlijkheid, maar het levert haar ook veel stress op.
‘Ik zwaai nog even naar hem voor ik de deur achter hem dichtdoe. Youp, de ex-man van mijn dochter, wilde graag bij me langskomen omdat hij me iets belangrijks wilde vertellen. Ik was verbaasd maar natuurlijk was hij welkom. Hij was tenslotte vijftien jaar mijn schoonzoon geweest en ik was erg op hem gesteld.
Toen mijn dochter Josien hem leerde kennen was het liefde op het eerste gezicht. Ze leken voor elkaar gemaakt. Een mooi stel met een gouden toekomst voor zich. Ze trouwden, kregen twee mooie dochtertjes en er leek geen vuiltje aan de lucht.
Tot mijn dochter rusteloos werd. Naast haar baan en jonge gezin startte ze ook nog een webwinkel met zelfgemaakte sieraden. Dat liep meteen heel goed, waardoor ze het alleen maar drukker kreeg. Maar, zoals ze zelf zei, ze had energie voor tien. Tot ze op een gegeven moment steeds stiller werd. Haar interesse in het winkeltje verdween en ze raakte haar sieraden niet meer aan.
Youp hoopte dat Josien wat minder hooi op haar vork zou nemen want hij had ook wel door dat er iets niet in de haak was. Ze voelde zich slecht, was moe en kon om niets in tranen uitbarsten. Van de mooie verzorgde Josien was niets meer over. Ze zat hele dagen in pyjama op de bank naar de televisie te staren. Steeds vaker werkte Youp vanuit huis zodat hij een oogje in het zeil kon houden en voor hun dochtertjes kon zorgen.
Op een middag belde hij me in paniek op. Hij had Josien bewusteloos in de badkamer gevonden. Of ik meteen kon komen. Halsoverkop reed ik naar hun huis waar de buurvrouw al op me wachtte. Youp reed met de buurman achter de ambulance aan naar het ziekenhuis. Ze waren er net op tijd bij, maar Josien is nooit meer de oude geworden.
Na veel onderzoek bleek ze manisch depressief te zijn. Vandaar de periodes dat ze zoveel energie had dat ze alles aankon, maar ook de maanden erna, dat ze als een zielig hoopje in haar bed lag te wachten tot de dag voorbij was. Uiteindelijk is ze ook een tijdje opgenomen geweest. Een zware periode voor haar, maar zeker ook voor haar dochtertjes en voor Youp. In die tijd zorgde ik overdag voor de meisjes en nam Youp het na zijn werk weer van me over.
De relatie tussen Youp en Josien veranderde voorgoed. Josien bemoeide zich alleen nog maar met de kinderen en was fanatiek gaan hardlopen. Ze trainde voor een marathon en daar moest nu alles voor wijken. Ze maakte eetschema’s, hield vast aan een strak slaapschema en eigenlijk was er helemaal geen ruimte meer voor Youp in haar leven.
Opnieuw volgde een manische fase. Voor Youp was de maat vol, hij wilde een liefdespartner zoals Josien was voor ze ziek werd. Want hij was toch zeker te jong om de rest van zijn leven als broer en zus te leven? Een verdrietige scheiding volgde, want Josien begreep eigenlijk niet waarom Youp bij haar weg wilde. Ze waren toch getrouwd en hij was toch haar grote liefde? En weer gleed ze in een depressie.
Inmiddels is er een aantal jaren voorbij en woont Josien in een appartement in de buurt van Youp. De ene week zorgt ze samen met mij voor de meisjes. De andere week zijn de kinderen bij hem. Hij woont samen met zijn vriendin, een leuke vrouw die ook heel lief is voor de meisjes. Josien heeft het daar erg moeilijk mee en ziet haar als een indringer die haar huwelijk met Youp kapot heeft gemaakt.
En nu kwam Youp bij me omdat hij graag iets aan me wilde vertellen. Ik had al zo’n vermoeden maar toch schrok ik toen ik hem hoorde zeggen dat hij met zijn vriendin gaat trouwen. Volgend jaar, met een feest en alles erop en eraan. Ik gun het Youp van harte. Het wordt hoog tijd dat hij weer gelukkig is, na al die turbulente jaren.
Maar ik voel me er ook ontzettend verdrietig over. En hoe ik dit nieuws aan mijn dochter moet vertellen weet ik echt niet. Ik ben zo bang voor de gevolgen als ze hoort dat haar grote liefde voorgoed onbereikbaar is geworden…’
