Franska.nl

Voor het magazine ZIN dat nu in de winkel ligt schreef Brigitte een artikel over particuliere zorghuizen. De strekking van het verhaal kun je hieronder lezen. Benieuwd naar het hele artikel en nieuwsgierig naar alle andere verhalen die ZIN voor je in petto heeft? ZIN verloot drie abonnementen van ieder drie magazines onder Franska-lezeressen. Winnen? Stuur een bericht via Facebook of naar winnen@franska.nl en wie weet.

Weet je nog vroeger? Toen elk dorp nog haar eigen bejaardenhuis had? Heus niet voor iedereen zaligmakend, nee. Maar op z’n minst een reële optie als het leven thuis te ingewikkeld werd, of te eenzaam. Het concept bejaarden-/verzorgingshuis wordt inmiddels echter met uitsterven bedreigd en het beleid van de overheid is erop gericht om ons zo lang mogelijk zelfstandig te laten wonen. Als dat echt niet langer gaat komen de thuiszorg of het verpleeghuis in beeld. Leuk is anders, zou je zeggen. Al moet over de verpleeghuizen gezegd dat die gelukkig lang niet altijd de nachtmerrie zijn die we denken. Want naast de traditionele, grootschalige verpleeghuizen zijn er heel wat vormen van kleinschalig wonen bijgekomen waar het beter toeven is. En dan is er ook nog het particuliere woonzorghuis en daar komen er de komende jaren nog heel veel meer van.

Als je kunt kiezen hoef je waarschijnlijk niet lang te denken en ga je voor particuliere zorg. Een mooi voorbeeld hiervan is Aliantus Oud Seyst in hartje Zeist,

een initiatief van Carel de Vries die voor zijn moeder geen plek kon vinden met ‘genoeg aandacht voor veiligheid, vitaliteit en waardigheid’ en daarom zelf een geschikte woonomgeving voor haar creëerde. Het is er nieuw en fris, ruim en vriendelijk. Er zijn studio’s en appartementen die bewoners met hun spullen van thuis inrichten, en voorts kan men erop rekenen met alle egards te worden behandeld. Privacy is hier heilig, als er op een alarmknop wordt gedrukt komt er metéén hulp, voor wie ontbijt op de kamer wil wordt het daar bezorgd en lunchen en dineren gebeurt in het restaurant waar wordt gedekt met wit linnen en waar een keuze-dagmenu wordt geserveerd waar menig restaurant nog een puntje aan kan zuigen. Afijn, de voordelen spreken voor zich. Al moet gezegd dat aan deze vorm van zorg een prijskaartjes hangt dat niet voor iedereen is op te hoesten.

Hoe de toekomst eruit zal zien als jij en ik oud zijn en/of zorg nodig hebben? Wat vaststaat is dat er nog werk aan de winkel is gezien de grote grijze golf die eraan zit te komen en dat er, behalve meer zorghuizen, ook andere woonvormen zullen moeten komen. Voor iedereen die straks weliswaar oud is (het aantal 80-plussers zal naar verwachting stijgen van 800.000 nu naar twee miljoen in 2040) maar toch nog redelijk vitaal, heeft het gezamenlijk wonen bijvoorbeeld een grote toekomst. Want hoe meer onderlinge contacten, activiteiten en ontmoetingen, des te vitaler we blijven, zo blijkt uit onderzoek. Kwaliteit van leven, met andere woorden, begint nu eenmaal met wonen en welzijn.