Het hotel als nieuwe uitgaansplek?

 

Zoekt en gij zult vinden. Dat zeggen ze altijd, toch? Werkt dat dan ook zo met de horeca?

 

 

Als in: ‘gooien jullie de horeca dicht, dan zoek ik alternatieven’? Want daar leek het afgelopen weekend wel op. Meerdere hotels gaven aan het bijzonder druk te hebben met niet zulke leuke werkzaamheden, namelijk jongeren weren of ze de hotelkamers uitzetten.

 

Cafés en restaurants zijn dicht, want ja, corona. Maar waar moeten al die hangjongeren dan hun naam eer aan doen en gaan hangen? Dat gaat dus niet in de kroeg. En in de parken, tja… Daar is het nu te koud voor. Dus hebben veel jongeren het briljante (ahum) plan opgevat om een hotelkamer te boeken. Die zijn nu namelijk voor een schijntje van de normale prijs te boeken (want ja, corona) en daar kunnen ze met z’n allen lekker los.

 

En dat loopt nogal eens uit de hand. Twee beveiligers van een hotel in Amsterdam belandden onlangs in het ziekenhuis omdat twee jongeren niet accepteerden dat ze het hotel niet inkwamen. Reden? Ze hadden behoorlijke hoeveelheden lachgas bij zich. Regels zijn regels, niet roken binnen en geen drugs in het hotel, dus werd hun de toegang geweigerd. En daar werden de jongeren nogal agressief van. Ja, hoe dúrven die beveiligers ook? Zich zomaar aan de regels houden? Snappen ze dan niet dat dit echt héél belangrijk voor ons is?! Zo belangrijk blijkbaar dat een van de beveiligers het met een gebroken kaak moest bekopen.

 

Ik ervaar dat tijdens deze tweede (horeca)lockdown veel meer. Meer weerstand. Mensen zijn er klaar mee. Ook ik, overigens. De angst die er in maart was, is ook bij mij een beetje weggeëbd. Is dit dan wat ze bedoelen met — ik vind het zo’n walgelijke term — het nieuwe normaal? Misschien wel. En daar hoort voor mij nu in ieder geval bij dat ik me een slag in de rondte klaag. Dat de horeca dicht is. Dat die mondkapjes vervelend zitten. Dat ik deze zomer niet op vakantie ben geweest. Geen wereldproblemen allemaal, maar soms is klagen gewoon zó fijn.

 

Maar je ziet mij niet als oplossing een feestje geven in een hotelkamer. Ik vraag me af waar de ouders van deze jongeren zijn? In ieder geval hebben de hotels in Amsterdam er hun handen vol aan. Meerdere hotels hebben daarom hun reserveringsvoorwaarden aangescherpt: een reservering plaatsen kan alleen met een creditcard en van alle bezoekers moeten contactgegevens worden genoteerd. Dat schrikt meestal wel af. Maar dat dat al nodig is, pff… Daar vind ik wel wat van. En geweld gebruiken tegen mensen die de regels handhaven, dat mag nooit het nieuwe normaal worden.

Door: Wieke Veenboer

Wieke Veenboer woont in Amsterdam. Ze is een graag geziene gast in de Amsterdamse horeca en probeert af en toe zelf een keukenprinses te zijn. Ze houdt van reizen, verslindt boeken maar speelt ook Netflix uit.

Afbeelding van Wieke Veenboer