Het aankondigen van “goeddoen”

 

Ik twijfel al een beetje aan de goede bedoelingen die daarachter zouden (moeten) zitten als mensen dat doen…

 

Ik hoorde laatst op TV iemand opscheppen over wie hij was en wat hij allemaal kon. Hij had het heel erg goed, en hij had schijnbaar erg veel succes in het leven. Hij had veel geld verdiend met de verkoop van muziek, en hij had opgetreden voor volle zalen en uitverkochte stadions. Maar ook nog op allerlei andere plekken. ‘Hij had namelijk ook opgetreden voor kansarme mensen’, zei hij tussen neus en lippen door. 

 

En wat hij daar nou mee bedoelde? 

 

Maar sindsdien worstel ik dus met die term. Want wat zeg je nou eigenlijk met zo’n ‘tussendooropmerking’? Dat je succesvoller wordt van het optreden voor kansarmen? Of zou hij bedoelen dat hij zichzelf een beter mens vindt, omdat hij voor ze optreedt? Voor mensen die anders op geen enkele manier kans zouden maken op een optreden van hem!?! 

 

Ik worstel weleens met dat soort “goedheid”. Want wat is nou precies een kansarm mens? En wanneer help je die dan ergens mee? Het lijkt mij namelijk dat een kansarm mens eerder iets heeft aan een “kans” dan aan een optreden van een of andere zanger. Toch? Of zie ik dat verkeerd? 

 

Een werkeloos mens help je met een baan, een zorgbehoevende met zorg, en een kansarme met kansen. Maar zoals een terminaal zieke niet beter wordt van geld, wordt een kansarme niet kansrijker van een concert, toch? 

 

En als je het dan tóch doet – gewoon, omdat je iemand even een blij moment gunt – moet je er dan wel mee te koop gaan lopen? Zegt zoiets dan niet meer over jou dan over je goede daden? Ik zie tegenwoordig namelijk steeds meer artiesten van tevoren al aankondigen wanneer ze gaan “goeddoen”. En eigenlijk twijfel ik dan al een beetje aan de goede bedoelingen die daarachter zouden (moeten) zitten. 

 

Ik zeg toch ook niet dat ik schrijf voor kansarme mensen? 

 

En ik weet zeker dat er ook op Franska.nl lezers zijn die alle kansen van de wereld krijgen, en dat die tegelijkertijd zitten te lezen met mensen die helaas minder kansen in het leven krijgen toegeworpen. 

 

Maar of dat dan iets zegt over mij en/of mijn werk? Nee toch? 

 

En ik ken ook mensen die heel veel kansen krijgen, maar ze gewoon niet pakken. Die bestaan ook nog. Vallen die dan onder de kansarmen? Ook als ze tevreden zijn met het leven zoals het is, en dus geen nieuwe kansen nodig hebben? 

 

Of als ze die kansen wel willen, maar ze door omstandigheden niet kúnnen pakken? Of van het “type” zijn dat altijd anderen de schuld geeft? Die heb je namelijk ook nog. Zijn dat dan de kanslozen, of zijn dat gewoon de afwachters? Mensen die altijd afwachten tot alles vanzelf naar ze toe komt? Die geen behoefte hebben om daar zelf energie in te steken (en het waaróm daarvan gaat mij eigenlijk niets aan). 

 

Maar zijn die dan kansarm? En hebben die het dan slechter dan ikzelf, of dan iemand die alle kansen benut die op zijn pad komen? Wie is eigenlijk degene die dat “stempeltje” mag zetten? 

 

Nou, als we dáár samen uit zijn, dan hoor ik het wel, hè?! 

 

En dan kom ik ook wel even optreden met mijn karaokesetje. 

 

Jongens, jongens, wat een kansen! 

 

Maar of je er nou blijer van wordt? 

 

Door: Tineke

Tineke is schrijfster van de boeken “Toch?” en “Stof Genoeg” en ze blogt ook zo nu en dan. Ze woont op het platteland met één (leuke) man, twee (lieve) kinderen, drie (onbespeelde) muziekinstrumenten, vier (wisselende) mantelzorgprojecten, een (bijna) vijfde boek, haar zesde (luie) kat, en (dus) ongeveer zeven muizen.

Afbeelding van Tineke