Da’s toch best een beetje raar
 

Er is iets bijzonders aan de hand met kleine winkeltjes in het dorp

 

Da’s toch best gek. Of bizar. Op z’n minst merkwaardig. Bij ons in het dorp – ik heb het over Oirschot – hebben we allerlei superleuke winkeltjes. Een koffie- en theewinkel, een chocolade/ijswinkel, fijne modewinkels met zowel hippe als klassieke kleding, een royale kaaswinkel, een top lingeriezaak en verschillende woonwinkels in sfeervolle panden. Natuurlijk hebben we ook een bakker, slager en een groenteboer. En supermarkten. Maar het gaat me vooral om die kleine zelfstandige ondernemers met hun pittoreske zaakjes. Zaakjes met van die leuke namen. Het bijzondere hieraan is dat bijna alle ondernemers met een vrouw aan het roer andere namen bedachten voor hun toko dan de mannelijke ondernemers.

 

Mannen houden over het algemeen van duidelijkheid. Aha
 

Dit zijn de winkels die bestierd worden door mannen: Emiel Joannès (elektrazaak). Juwelier Franken. Jansen en Jansen Schoenmakerij. Verspaandonk herenkleding. Fietsen van Melvin Kroes. Juwelier Smeijsters. Boekhandel de Croon. Van Kollenburg Klokken. Fotograaf Van den Oetelaar. Bloemist van Kemenade. Allemaal hanteren zij hun eigen naam. Waarom zou dat zijn? Mannen houden over het algemeen van duidelijkheid, las ik ooit ergens.

 

Aha.

 

Dan de zaken van de vrouwen: lingeriezaak ’t Weverke heet geen Jeanine. Kaaswinkel de Ster heet geen Denise. Chocoladezaak De Dames heet geen Jacqueline en Janny. Koffie- en theezaak Boon en Blad heet geen Sacha. Terwijl dat toch hun namen zijn. Zo kan ik nog wel even doorgaan.  De Vier Mennekes. Niece. Bij de Linde. Wonen en Zo.

 

Als schoenmakers Jansen en Jansen meisjes waren geweest, dan had de winkel misschien wel ‘De hippe hak’ geheten. En Juwelier Smeijsters schitterde dan met ‘De juwelenkist’. Boekhandel de Croon met ‘Huisje Boompje Boekje’. En Emiel Joannès met ‘220 VOLT’. Zou kunnen hè.

 

Nou ja, het is gewoon wel bijzonder. Natuurlijk zijn er ook uitzonderingen. Bij de kapsalons heb ik zowel eigennamen als bedachte namen gezien.

 

Hairqueen. De Hoofdzusters. Donna. Maar ook Kapsalon Marc. Leonie. Dus dat gaat een beetje om en om. De bakker op de markt heet De Reijsende Man. Maar daar werken dan weer heel veel vrouwen. Die de bakker de baas zijn. En bij Ons Zus en de Zusjes is het natuurlijk erg ingewikkeld om alle namen van eigenaressen op de gevel te plakken. Het allerschattigste dierenwinkeltje De Vlaamse Reus is ook een uitzondering. Dat heeft overigens een hoog Man-Bijt-Hond gehalte. Gezellig, klein, propvol en met een bijzondere deurklink. Die je met je duim moet indrukken. De eigenaar maakt tijd voor een praatje.

 

Anyway, hoe de winkels ook mogen heten, verfijnd vrouwelijk of mannelijk helder, ze worden geleid door enthousiaste ondernemers die van mij een virtueel applausje krijgen. Want zonder deze winkeltjes in het dorp zou het maar een saaie boel zijn. Toch?