Even iets heel anders

 

Het milieu. Heb je mij nog nooit over gehoord. Maar ik hoorde een bijzonder verhaal en dat wil ik even kwijt. Komt ie:

 

 

Er was eens een Engelsman, ene mister Thomas. Die vond een nieuwe manier om uit ijzererts staal te maken. En dat deed ie door voor de ‘peer’, waarin het ijzererts werd gesmolten, een andere binnenbekleding te gebruiken en ongebluste kalk toe te voegen. Deze nieuwe soort bekleding konden ze recyclen door het eruit te bikken en dan te malen. Dat poeder werd verkocht als Thomasslakkenmeel, de perfecte kunstmest. Als je geïnteresseerd bent lees je hier meer over de details.

 

Met groot succes, ook voor het milieu

 

Want heb je weleens gehoord van Jac.P. Thijsse, oprichter van de Vereniging tot Behoud van Natuurmonumenten, je kent hem misschien nog wel van die Verkade-natuurboeken met die plakplaatjes. Die Thijsse schreef in een van zijn boeken een loflied over dat Thomasslakkenmeel. Omdat dat spul een fikse boost gaf aan de biodiversiteit. Waar vroeger alleen maar grasvlaktes waren, was dankzij die nieuwe soort kunstmest een enorm bloementapijt. Daar houdt een oprichter van Natuurmonumenten natuurlijk wel van.

 

Waarom ik het hierover heb?

 

In de hedendaagse stikstofcrisis wordt de staalindustrie afgeschilderd als een grote vervuiler. Hoe raar kan het lopen? Zou er iemand in de milieu-deskundigen-regionen rondlopen die dit verhaal kent? En als er zo iemand rondloopt, waarom doet ie dan z’n mond niet open? Nog veel gekker, uiteindelijk heeft Jac.P. Thijsse zelf in latere drukken zijn loflied uit z’n boeken verwijderd. Waarom? Wie het weet mag het zeggen. Als je het mij vraagt zit de wereld veel gekker in elkaar dan jij en ik kunnen verzinnen. Zo. Dat wilde ik nou eens even kwijt op de vroege maandagmorgen.

 

Ik ken eigenlijk nog wel meer van die gekke verhalen waarin het lijkt alsof er andere belangen spelen dan de belangen waar mensen die met de natuur en het milieu begaan zijn het over hebben. Maar ik zal je er verder niet mee lastigvallen. Ik weet namelijk toch niet wat ik ermee moet. De politiek in? Mag ik hartelijk bedanken? Geen haar op m’n hoofd. Lijkt mij te veel op een groot wespennest. Maar gek blijft het, dat er dingen gebeuren die je met je gezonde verstand niet kunt volgen.

 

Dan maar gewoon lekker een stukkie schrijven voor Franska.nl, over gezellige dingen. Vandaag moest ik dit even kwijt, omdat het anders maar door m’n hoofd blijft spoken.

 

Ik wens je een heerlijke zomerse week. Met lekker veel diversiteit in je tuin. Als je tenminste A een tuin hebt, en als je B van diversiteit houdt, haha.

 

Liefs,

 

Franska

 

 

Door: Franska

Afbeelding van Franska