Even het nieuws doornemen

 

Dinsdag: In december zei Mark Rutte vol overtuiging dat er geen landelijk vuurwerkverbod zou komen.

 

In januari zei Mark Rutte vol overtuiging (hij voelde dat tot diep in al zijn vezels) dat er een landelijk vuurwerkverbod moest komen. Is niet gek. Mark Rutte heeft wel vaker geen actieve herinnering aan de maand ervoor. Nu zijn de vuurwerkhandelaren boos, zij willen gecompenseerd worden, omdat zij met onverkoopbare voorraden zitten en deze maatregel niet konden zien aankomen. Tsja, dat zagen we dan wél aankomen natuurlijk. Kunnen we nu vergelijkbare compensatie-eisen verwachten van andere branches? De Gall & Gall die een succesvolle Dry January niet zag aankomen bijvoorbeeld; Marlboro kon ook niet voorzien dat Stoptober werd opgepikt. Wordt nog een gedoe, al die compensaties. Minister houdt voorlopig voet bij stuk; die compensatie komt er niet.

 

Woensdag: Je schrikt onwillekeurig toch, als je een nieuws-alert van nu.nl hoort. Op weg naar mijn telefoon zet ik vast het journaal aan, terwijl er allerlei mogelijkheden door mijn hoofd schieten: vliegramp (mijn dochter was onderweg naar New York), Boris Johnson afgetreden (eindelijk en terecht), Thierry Baudet zijn excuus aangeboden (idem), was Trump toch afgezet (ook in de categorie idem), PSV gewonnen… Je verzint de meest wonderlijke dingen. Terwijl ik mijn telefoon pakte, sprong de televisie aan: ik zag de foto van hen beiden. Het was nog veel erger: huwelijk Borsato terminato. Erg vervelend natuurlijk, verdrietig, maar is dit nou echt een nu.nl nieuws-alert waard? Daar verschillen de meningen volgens mij over. Ik zet het journaal weer uit. Waar dit overigens ook werd besproken.

 

Het nieuws dat we misschien wel verwachtten op deze dag, maar waar we niet op hoopten: Trump niet afgezet. De impeachment werd als volgt uitgelegd door zijn Republikeinse partij (niet verbatim):

 

  • Oekraïne? Natuurlijk heeft hij daarmee niet gebeld, waar ligt dat land überhaupt?
  • Jazeker, was een goed gesprek. Onder druk? Wat een onfatsoenlijke verdachtmaking.
  • Misschien, heel misschien, is de president van Oekraïne toch wat onder druk gezet. Hoort er toch bij?
  • Oké misschien hoort het dan niet, is het niet helemaal volgens de regels. Sorry dan maar.
  • Afzetten? Doe niet zo gek! Dan krijgen we misschien een Democratische president. De horror.

 

Ach, dat gekke Amerika. Gelukkig wonen wij lekker in Nederland, waar dit soort dingen absoluut nooit gebeuren. Of, nou ja… Minister Opstelten en zijn bonnetjesaffaire. Van geen bonnetje en geen bedrag, naar geen bonnetje en wel een bedrag, naar een spoorloos bonnetje. Verbazing wanneer dit mysterieuze bonnetje toch opduikt, nog meer verbazing alom wanneer het 4,7 miljoen blijkt te zijn in plaats van 2 miljoen. Dat zag Opstelten natuurlijk even niet aankomen, maar ja, die had het eerste bedrag dan ook maar gegokt. Het grote verschil is natuurlijk dat we dit bij Opstelten niet bepaald waardeerden (hij moest aftreden) en Trump gaat in het ergste geval nog vier jaar langer mee. Laten we het niet hopen.

 

Donderdag: Ondertussen lijkt het coronavirus ook niet echt te stoppen. Duizenden Chinezen zitten vast op bounty-eiland Bali omdat ze niet meer terug China in mogen (er zijn ergere plekken om vast te komen zitten). Helaas is dichter bij huis de eerste besmette patiënt in België opgedoken. Mondkapjes zijn niet meer aan te slepen, loop jij er met eentje rond? In Nederland staan we vaak bekend als nuchter volk, maar dit coronavirus begint toch een beetje bij me te kriebelen. Niet genoeg om een mondkapje op te doen, trouwens.

 

En dan eindigden we de werkweek met onverwachts bericht van de HEMA. We moeten afscheid nemen van de moorkop. Of nou ja, afscheid, we vinden ‘m nog wel in de schappen. Alleen nu onder de naam chocoladebol. Ik hoop niet dat deze naamsverandering doorzet. ‘Othello, de chocoladebol van Venetië’ doet het verhaal echt geen eer aan en ik denk ook niet dat ik dan snel weer het magisch-realistisch museum De Chocoladebol in Gorssel zal bezoeken.

Door: Nico van de Berg

Nico stond na zijn studie Engels voor de klas en hij eindigde zijn carrière als rector. Maar de liefde is niet over nu hij pensionado is, want hij duikt nog regelmatig in de Engelse literatuur. Dit wisselt hij af met het luisteren van muziek, met hier en daar een poging om zelf de gitaar te bespelen. Als fervent krantenlezer en nieuwskijker houdt hij voor ons de week bij.