Zijn jullie al gebeld door Mark Rutte? Nee, ik ook nog niet. Tijdens de persconferentie zei hij letterlijk dat hij met alle 17 miljoen Nederlanders persoonlijk een afspraak wilde maken over de coronaregels.
Zowel mijn vaste telefoon als mijn mobiel staan dag en nacht vol verwachting aan, maar… nog steeds niks.
Het deed me erg denken aan de vele jaren dat ik voor de klas stond. Ik zei ook altijd tegen de leerlingen dat ik een afspraak met ze wilde maken, bijvoorbeeld dat zij volgende keer wel hun huiswerk zouden doen, of dat zij binnen vijftig minuten een moeilijke opdracht allemaal af zouden hebben. Ook dat waren geen afspraken, ik vertelde gewoon hoe het moest gaan.
Veel politici van andere partijen dan Mark Rutte suggereerden dat de versoepelingen te danken waren aan de komende verkiezingen. Ik vermoed dat Rutte gewoon mijn stukje van vorige week zorgvuldig gelezen heeft.
Dat de verkiezingscampagne nu echt begonnen is, was afgelopen week goed te merken. Eindeloze interviews op tv met lijsttrekkers, waarbij sommige diepte-interviews gingen over de namen van huisdieren, de kwaliteit van Nederlandse broodjes en – in het geval van Wopke Hoekstra – natuurlijk over Liselot. Jesse Klaver kwam met een poster en dat je wat hem betreft vooral moet stemmen op Lilian, Liliane of Sigrid, en als je die drie lijsttrekkers niets vindt, dan desnoods op GroenLinks.
Het bontst maakte Forum het weer. Baudet pleitte ervoor om Nederland een zelfstandige maanlanding te laten organiseren (wat mij betreft mag hij daar best gaan wonen), en trok ook nog in twijfel of het beroemde Neurenbergproces waar na afloop van de Tweede Wereldoorlog de nazi-kopstukken werden berecht, wel legaal was. Tja.
Ik moest erg lachen om Baudets partijgenoot Van Haga tijdens het coronadebat. Hij vertelde zulke geestige onzin, bijvoorbeeld dat in Israel, waar de vaccinatie in zeer hoog tempo gaat, erg veel ouderen na die vaccinatie zijn overleden en dat verkeersdoden daar bij de coronadoden worden opgeteld. Hij verzon dat allemaal ter plekke en hield zijn gezicht keurig in de plooi. Later begreep ik dat hij dat serieus bedoelde; dat is ernstig.
Waar in het Midden-Oosten wel erg veel doden zijn gevallen in de afgelopen periode is Qatar. Daar wordt volgend jaar het wereldkampioenschap voetbal gehouden. Waarom daar, hoor ik je vragen. Is Qatar voetbalgek? Allerminst, er wonen nog geen drie miljoen mensen, het is grotendeels een woestijn waar het een groot deel van het jaar tegen de 50 graden is, en er is een zeer streng regiem. Volgende maand worden in Qatar de wereldkampioenschappen beachvolleyball gehouden; de vrouwen mogen niet in de gebruikelijke bikini spelen, maar moeten volledig bedekt aantreden. Dat zal een hoop toeschouwers schelen. (Wellicht mede om die reden heeft de Qatarese Volleybalbond laten weten dat het ging om een “advies”, dat inmiddels van de baan is – red.)
Voor het bouwen van de voetbalstadions zijn grote groepen mensen uit arme, vooral Aziatische landen gehaald, die eenmaal in Qatar als slaven worden behandeld: lange werkdagen in de brandende zon, weinig eten en drinken, paspoort afgepakt. Wie heeft in hemelsnaam besloten daar dat voetbaltoernooi te houden? De FIFA, onder leiding van Sep Blatter. Qatar bood het meeste geld.
Er zijn tot nu toe minstens 6500 arbeiders overleden bij de bouw. Allemaal natuurlijke oorzaken, zeggen de autoriteiten. Tja, als je gebrek aan vocht en 10 uur per dag in de bloedhitte werken natuurlijk noemt, dan klopt dat.
Mij lijkt dat er twee opties zijn. Of je gaat niet, of je houdt voor elke overleden arbeider één minuut stilte. Dat laatste zou betekenen dat elke wedstrijd precies twee keer zo lang duurt. Dan weten de voetballers ook wat het is om in dat klimaat lang in de zon te staan.
Maar er is deze week ook heel goed nieuws uitgelekt. De sitcom Frasier krijgt een vervolg. Frasier is een spin-off van Cheers, de comedy die zich afspeelde in een bar in Boston. Frasier en Cheers behoren tot de leukste series ooit gemaakt. Binnenkort kunnen we dus weer genieten van deze psychiater in het altijd regenachtige Seattle.
