Toen Mark Rutte vertelde dat tante Sjaan en oom Han op mijn verjaardag niet meer mochten knuffelen, zei ik tegen mijn vrouw: aan mijn lijf geen polonaise, die oom en tante zitten al jaren te viezelevoezelen, die komen er gewoon niet meer in.

 

Meteen hoorde ik tot mijn opluchting Rutte zeggen dat de polonaise helemaal uit den boze was. Kwam dat even goed uit. Ik ben benieuwd welke dans hij op de volgende persconferentie in de ban doet, waarschijnlijk de tango.

 

Deze week was er eindelijk ook verdriet dat niets te maken had met corona. Op maandagmorgen liep ik vroeg naar de plaatselijke supermarkt – ik woon in een dorp vlakbij, gelukkig net niet onder de rook van, Amsterdam – toen ik een jong snikkend echtpaar mijn kant uit zag lopen. Terwijl ik me afvroeg wat er gebeurd zou kunnen zijn, zag ik achter hen een heel rijtje ontroostbare koppels de basisschool verlaten. 

 

Tja, eerste schooldag. De juf in het kringgesprek: “Septimus (heus, er zit tegenwoordig geen gewone voornaam tussen), hoe was je weekend?”

 

“Nou juf, ik ben eigenlijk alleen maar bezig geweest mijn ouders gerust te stellen. Zij vonden het zo verschrikkelijk mij te moeten achterlaten in de jungle van de basisschool. Opvoeden is loslaten, hoor je wel eens, maar dat moet wel van beide kanten komen. En dan mochten zij vanwege corona ook niet eens mee naar binnen. Wel gênant hoor, dat je ouders je huilend uit staan te zwaaien.”

 

Wij zitten niet alleen in het coronatijdperk, maar ook in een doorschietperiode. We weten van gekkigheid niet meer wat we allemaal moeten verbieden en waarvoor we nu weer ons excuus moeten aanbieden. Ik stond laatst in de supermarkt voor het schap met de sauzen; naast de zigeunersaus en de jachtsaus stond de witte saus. Wat een schande! Jagen kan echt niet meer, alleen de koning is nog fan. En witte saus? Ongelooflijk in deze tijd. Heb meteen een plakkaat gemaakt en gepost voor de deur van de winkel. Overigens, deze nieuwsarme zomerperiode wordt vaak komkommertijd genoemd.

 

Onbegrijpelijk, kan echt niet! Heeft de komkommer daarom gevraagd? Discrimineer je de courgette niet? Die lijkt er immers qua vorm op en heeft ook niet veel smaak.

 

Natuurlijk nog de wekelijkse update rond Trump. Ik was er altijd vanuit gegaan dat Poetin net zo min als Trump gevoel voor humor had, maar deze week bleek dat zij dat wel degelijk hadden en zelfs dezelfde soort grap uithaalden.

 

Poetin waarschuwde de Europese Unie zich niet te bemoeien met de binnenlandse aangelegenheden van Belarus. Hij wilde dat namelijk zelf wel doen en daarbij geen last van anderen hebben. Aan het vergiftigen van zijn belangrijkste oppositieleider, Navalny, zie ik werkelijks niet grappigs, ook niet aan het feit dat Navalny’s vrouw urenlang werd tegengehouden bij het ziekenhuis, omdat haar man gezegd zou hebben dat hij geen bezoek wilde: hij werd toen al uren kunstmatig in coma gehouden. 

 

Trump stelde een nieuwe directeur aan de bij de post, die vooral moest bezuinigen en banen schrappen, zodat de post het grote aantal stemmen per post bij de verkiezingen in november niet aan zou kunnen. Vervolgens kondigde Trump aan stemmen per post te willen verbieden, omdat de post dat vast niet aan kan.

 

In Nederland heeft oud-vakbondman Doekle Terpstra hetzelfde gevoel voor humor. Hij waarschuwde dat het ventilatiesysteem in veel scholen niet voldeed (had geen onderzoek gedaan). Weet u wat Doekle tegenwoordig doet? Hij is voorman van Techniek Nederland, van de installateurs dus.

 

Overigens, in de opdracht van vorige week over Trump waren optie 2 en 4 (over Hitler en Einstein) door mij verzonnen, de andere drie had hij echt gezegd.

 

Ik heb al eerder gewaarschuwd voor het feit dat het de vraag is of Trump echt weggaat als hij de verkiezingen verliest. Van de week werd die vraag voorgelegd aan zijn perschef. Haar antwoord: Trump heeft altijd gezegd dat hij dat pas gaat bekijken als het zo ver is. Dat is niet alleen zorgelijk, maar vooral idioot.

 

Door: Nico van de Berg

Nico stond na zijn studie Engels voor de klas en hij eindigde zijn carrière als rector. Maar de liefde is niet over nu hij pensionado is, want hij duikt nog regelmatig in de Engelse literatuur. Dit wisselt hij af met het luisteren van muziek, met hier en daar een poging om zelf de gitaar te bespelen. Als fervent krantenlezer en nieuwskijker houdt hij voor ons de week bij.