Even het nieuws doornemen

 

Wat ging er veel fout afgelopen week

 

 

De naam Sanda Dia, zegt jou die nog wat? Ik hoop het wel, en ik hoop dat zijn naam heel lang niet vergeten wordt. Sanda Dia was een Belgische student van 19; ‘was’ omdat hij niet meer leeft. Sanda overleed ten gevolge van een ontgroeningsritueel. Afgelopen weekend werd bekend dat de verantwoordelijken voor deze ontgroening, ouderejaarsstudenten, slechts werkstraffen en boetes kregen opgelegd, met als gevolg dat zij geen strafblad hebben.

 

 

Toen ik eind zestiger jaren ging studeren in Amsterdam heb ik werkelijk geen moment nagedacht over de mogelijkheid lid te worden van een studentencorps dat aan ontgroening deed. Ik woonde in Amsterdam, kende de stad dus goed en had vrienden genoeg.

 

 

Voor Sanda Dia lag alles anders. Hij was de zoon van een zwarte fabrieksarbeider, die hoopte via een gerenommeerde studentenvereniging hogerop te komen. Hij had zich niet erger kunnen vergissen. Korte samenvatting van de ontgroening van die gezelligheidsvereniging? Na een avond gedwongen alcohol drinken tot hij erbij neerviel, werd de waterleiding van zijn kamer afgesloten, zodat hij moeilijker zou kunnen herstellen. Daarna moest hij goudvissen eten, die met het drinken van een halve liter visolie weer moesten worden uitgebraakt. Daarna werd hij, bij temperaturen rond het vriespunt, in een zelf gegraven kuil gezet, waar hij werd overgoten met ijskoud water. De ontgroeningscommissie was met stomheid geslagen toen Sanda geen tekenen van leven meer vertoonde.

 

 

Ook nadat in het ziekenhuis de dood was vastgesteld, bleven de daders – en hun ouders – met stomheid geslagen; er kon geen excuus van af, wel duurbetaalde advocaten. Wat was het probleem voor de rechter? De groep studenten werd aangeklaagd voor dood door schuld, en de doodsoorzaak was het extreem hoge zoutgehalte in Sanda’s bloed. De rechter moest wel erkennen dat niemand kon weten dat visolie zo veel zout bevatte.

 

 

Er was dus een jonge student gestorven, maar de daders kregen slechts taakstraffen, omdat dood door schuld niet kon worden bewezen. Dat wringt. Wat er vervolgens ook fout gaat, is dat mensen menen dan maar het recht in eigen hand te moeten nemen. Boos worden is best, ik ben zelf ook boos, maar ga geen namen en adressen (en gedeeltelijk nog de verkeerde ook) publiceren. Wat er wel moet gebeuren? Dat lijkt me duidelijk: ontgroening ogenblikkelijk verbieden en vervangen door kennismaking.

 

 

Wie er ook taakstraf kreeg, maar volkomen onterecht, is de Nederlandse bevolking. Er was een rapport verschenen over alles wat er misging in Groningen bij de gaswinning. Conclusie: achtereenvolgende kabinetten Rutte hadden stelselmatig alleen maar aan geld gedacht en niet aan mensen. Na de eerste flinke aardbeving in 2012 werd al gewaarschuwd voor de ernstige gevolgen. Nee, meneer Rutte, gaswinning is geen visolie drinken. Iedereen kende de gevolgen, maar er werd niets gedaan. En toen Rutte aan het einde van het debat ‘sorry’ zei (onderhand een betekenisloos stopwoordje van hem), mocht hij blijven van zijn coalitiepartijen. Onze taakstraf: nog minstens twee jaar Rutte.

 

 

Waar het ook mis ging deze week, was het rumoer rondom het vier meter hoge standbeeld voor het station van Rotterdam. Wat je er ook van vindt, het feit dat het standbeeld een donker meisje uitbeeldt, staat daarbuiten. Helaas was racisme vaker in het nieuws deze week. Over prinses (sorry: gravin) Eloise ontstond een hoop onrust op sociale media. Wat was er aan de hand? Zij had in het openbaar ‘What the fuck ben jij fucking racistisch!’ gezegd. De ophef ging vooral over het feit dat een gravin ‘fuck’ had gezegd (en nog wel twee maal in één zin!) en niet over die racistische opmerking waar zij tegenin ging.

 

 

Het verbaasde mij niets dat later bleek dat het hele incident in scène was gezet. De hele koninklijke familie is namelijk in scène gezet.

 

 

Door: Nico van de Berg

Nico stond na zijn studie Engels voor de klas en hij eindigde zijn carrière als rector. Maar de liefde is niet over nu hij pensionado is, want hij duikt nog regelmatig in de Engelse literatuur. Dit wisselt hij af met het luisteren van muziek, met hier en daar een poging om zelf de gitaar te bespelen. Als fervent krantenlezer en nieuwskijker houdt hij voor ons de week bij.