Eigen lol eerst
Kijk, het heeft ook voordelen om in je eentje te verhuizen.
En in je eentje te wonen. Je leven in je eentje in te richten. Ik kan er maar een paar bedenken overigens, maar met stip op nummer een staat voor mij wel de ongegeneerde mogelijkheid om egoïstisch te zijn.
Na jaren waarin mijn aandacht uitging naar alle ballen in de lucht houden met een fulltimebaan, een dijk van een ambitie én een groot gezin, komt er ineens een fase waarin ik weer mag en kan gaan voelen wat ik nou eigenlijk zelf leuk en prettig vind. Ik hoef geen compromissen meer te sluiten (voorlopig in ieder geval niet). Bijvoorbeeld over de woninginrichting waar twee smaken tot een geheel moeten worden gesmeed. Ik hoef niet voor dag en dauw op zaterdagochtend naar de supermarkt, terwijl ik liever met een cappuccino en de zaterdageditie van de krant bij de open haard had gezeten. Om maar wat te noemen.
I’m free as a bird. Dus ik kan eten wat ik wil, waar ik wil en wanneer ik wil. Ik besluit naar welke afspraak ik wel wil en welke niet, en hoef nooit te wachten tot dat ene laatste drankje op is (wat er altijd 2 of 3 worden) terwijl ik de lokroep van mijn warme dekbedje niet meer kan weerstaan.
Het is een verleidelijke nieuwe gewoonte moet ik zeggen. Want ik pas hem niet alleen toe op wat ik eet en hoe laat ik naar huis ga, maar ook op welk werk ik wel en niet aanneem, bij welke nieuwe dingen ik me aansluit en of ik antwoord geef aan een verzoek van een bekende.
Het enige criterium dat ik op het moment dan ook hanteer bij het maken van keuzes is of ik er zelf blij van word. Niet of een ander er blij van wordt. Dat is mooi meegenomen als dat zo is, maar is geen hoofdreden. Ik geef me volledig over aan mijn nieuwe motto: eigen lol eerst. Bij elke afspraak, iedere cliënt die ik aanneem. En dus uiteraard bij alle nieuwe keuzes die ik maak. Bij welke nieuwe clubjes ik ga. Ik heb besloten dat de focus de komende tijd namelijk vooral gaat liggen op plezier. Ik heb namelijk nog wel wat in te halen vind ik.
Het is best een makkelijke skill om te trainen merk ik, en ik zou het dus ook iedereen van harte aanraden. Het maakt namelijk helemaal niet zo veel uit hoeveel je doet of hebt. Als je er maar als een malle voor gaat. Als iets je intens blij maakt kan het bijna niet mislukken.
En tenslotte: niet genoten is altijd mis.
