Echt, iedere fase gaat weer voorbij
Er viel het hele weekend geen onvertogen woord. Dat was vroeger weleens anders
Afgelopen weekend hadden wij een familieweekend: we hadden met ons samengestelde gezin van vijf kinderen, aanhang, kleinkind en hond een huis gehuurd, ergens in Brabant. Een weekend vol eten, drinken, spelletjes en heel veel momenten om bij te praten.
Mijn kinderen zijn inmiddels allemaal het huis uit, wat het extra speciaal maakt om weer even samen te zijn. Zelf ben ik niet zo’n spelletjesmens, dus ’s avonds zit ik lekker met een boek en een wijntje op de bank, genietend van de steeds fanatiekere kreten en hardere lachsalvo’s. Er valt geen onvertogen woord, en als ik even in mijn herinnering graaf, is dat eigenlijk best bijzonder. Want als broer en zussen hebben ze heel wat oorlogen uitgevochten. In fases: eerst kon kind 1 niet met kind 2 overweg, daarna hadden kind 2 en kind 3 continu ruzie, en tot slot konden kind 3 en kind 4 elkaar niet luchten of zien. Hoe vaak kreeg ik op mijn werk geen telefoontje: ‘Mam, hij doet dit’ of ‘Ja maar, zij doet dat.’ Ergens moet er nog een deur zijn die getuigt van een dieptepunt: tijdens een hoogoplopende ruzie duwde het ene kind links tegen de deur en de ander rechts, totdat er opeens een vuistgroot gat in zat. Oeps.
Ik werd er soms horendol van. Heel wat kerstdagen was er bij ons geen vrede op aarde, en kon ik de blaren op mijn tong praten om alles weer in goede banen te leiden. Net als ik het niet meer wist en ze allebei op het matje riep, was de ruzie vaak ineens als sneeuw voor de zon verdwenen en vonden ze eensgezind dat ík de stomme moeder was die zich overal mee bemoeide.
Soms leek er geen eind aan te komen, maar uiteindelijk bleek het toch maar een fase. Nu zijn ze hechter dan ooit. Ze overleggen samen, bellen en appen regelmatig, en verheugen zich op ieder familiemoment. Zelfs Kerst is tegenwoordig vredig (voor de zekerheid zal ik het afkloppen). Dus zit jij nog met een huis vol pubers en ruzie: haal even diep adem, het gaat echt voorbij.
Door: Irene Smit
Irene is redacteur bij Franska.nl. Met haar man, twee pubers en een teckel woont ze in Haarlem. Ze zou graag willen zingen als Ella Fitzgerald en koken als Nigella Lawson. Tot het zover is, blijft ze lekker schrijven over allerlei zaken die haar verbazen.
