Dodelijke dierproeven zijn zielig
Jaarlijks komen er honderden honden en tientallen katten om het leven omdat ze ingezet worden voor dierproeven. Het afgelopen jaar is het aantal dieren dat wordt gebruikt voor medische experimenten zelfs explosief gestegen.
Tweede Kamerlid van de Partij voor de Dieren Frank Wassenberg vindt de enorme stijging van het aantal dierenproeven onaanvaardbaar: ‘Steeds vaker wordt duidelijk dat veruit de meeste dierproeven nooit leiden tot betere medicijnen. De oplossing is niet: méér dierproeven, maar betere onderzoeksmethoden, zoals het combineren van weefselkweek met computertechnieken en 3D-printing.’
Wat zou het fijn zijn als dierproeven niet langer nodig zijn bij het ontwikkelen van nieuwe therapieën en medicijnen. Nu zijn fabrikanten nog verplicht om bepaalde proeven te doen voor ze nieuwe stoffen op de markt mogen brengen.
Terwijl ik dit in de krant lees druk ik mijn Takkie nog een beetje dichter tegen me aan. Want van het idee dat ze van alles in mijn hond spuiten om te beoordelen hoe hij daarop reageert word ik helemaal niet goed.
Maar is dat eigenlijk niet een beetje hypocriet van mezelf? Want ik eet nog steeds vlees.
Weliswaar maar een paar keer per week en zoveel mogelijk biologisch, maar toch. Verder eet ik graag een visje, liefst met de lijn gevangen. En die beeldige leren laarsjes komen toch ook van een koe? Net als mijn heerlijke donzen dekbed. Die veren waren ooit de jas van een eend of zwaan. En dat vind ik dan niet zielig?
Een paar jaar geleden kocht ik een loeidure donzen jas met een zo’n weelderige bontrand. Toen ik die jas afrekende dacht ik dat die kraag van namaakbont was gemaakt.
Maar toen ik het etiketje na een tijdje nog een goed keer las, bleek hij van een echt beest gemaakt te zijn. Iedere keer als ik die jas daarna aantrok, zat ik toch een beetje met een nare smaak in mijn mond.
In die zin begrijp ik al die vegan mensen wel. Zij houden zich gewoon strak aan hun manier van leven waarin ze dierenleed zoveel mogelijk proberen uit te bannen. En daarom een vegan appeltaart eten, vegan schoenen kopen en vegan cosmetica gebruiken.
Maar ik ben er nog niet helemaal uit of ik helemaal wil stoppen met het eten van dieren en het dragen van leer of dons. Want ik vind het enorm rottig om te zien dat er bij mij in de buurt wekelijks ganzen uit de lucht worden geschoten, die de vliegtuigen op Schiphol zouden hinderen, maar ’s avonds bak ik wel met droge ogen een kipfiletje in de pan.
Er is in ieder geval wel iets bij me gebeurd. Ik denk erover na en probeer de juiste keuze te maken. Wel of geen dierenleed, een betere wereld begint bij jezelf. Toch?
Door: Irene Smit
Irene is redacteur bij Franska.nl. Met haar man, twee pubers en een teckel woont ze in Haarlem. Ze zou graag willen zingen als Ella Fitzgerald en koken als Nigella Lawson. Tot het zover is, blijft ze lekker schrijven over allerlei zaken die haar verbazen.
