Dit had ik haar zo graag willen besparen
Toen de ouders van Simone uit elkaar gingen, draaide dat uit op en vechtscheiding. Een traumatische ervaring. Nu ze zelf is gescheiden wordt die oude wond weer opengehaald.
‘Drie jaar geleden zijn mijn vriend Tim en ik uit elkaar gegaan. Zo snel als we zijn gaan samenwonen, zo snel was er ook een einde aan onze relatie. Hoewel hij mij het mooiste geschenk ooit heeft gegeven, namelijk onze dochter Amber, denk ik alleen maar bitter terug aan het verdriet dat hij mij bezorgde.
We waren nog geen jaar samen toen bleek dat ik zwanger was. Ik was door het dolle en dacht dat hij dat ook was. Het was niet gepland maar door mij zo gewenst. Al mijn vriendinnen hadden al kinderen en ik dacht dat het voor mij niet was weggelegd. Toen Amber er eenmaal was bleek ze een huilbaby die al onze energie opslurpte. Van een roze wolk was totaal geen sprake. Tim en ik stonden allebei in de overlevingsstand en dat heeft hem uiteindelijk in de armen van een ander gedreven.
Ik was er kapot van toen ik erachter kwam. In plaats van samen te knokken voor ons gezinnetje koos hij de makkelijke weg en besloot dat hij niet meer met mij verder wilde. Een klap in mijn gezicht. Vooral omdat ik zelf een kind van gescheiden ouders ben en mijn hele leven al last heb van de vechtscheiding waar mijn broertje en ik de dupe van waren. Nog steeds, 35 jaar later, kunnen mijn ouders het niet opbrengen om met elkaar te praten. Bij feesten en verjaardagen is het altijd een gepuzzel om ervoor te zorgen dat ze elkaar niet tegen kunnen te komen.
Hoe jong ik ook was, ik had feilloos door wat er aan de hand was. Ik hoorde de ruzies, ik voel de kilte in de lucht als we met elkaar aan tafel zaten te eten. Later, toen mijn vader niet meer bij ons woonde en hij om het weekend voor ons zorgde, volgden er talloze vriendinnen. Tantes, zoals hij ze noemde. Mijn moeder was woest als er weer eens een nieuwe tante aan ons was voorgesteld. Ze wilde dan weken niet meer met mijn vader praten. Zelfs niet als er dingen rond mijn broertje en mij geregeld moesten worden. Ze wilde hem zelfs niet meer in de buurt van haar huis zien. Dus op de dag dat wij naar onze vader gingen, stonden wij aan de ene kant van het zebrapad met onze moeder op hem te wachten. Als hij er dan was, mochten we oversteken om met hem mee naar zijn huis te gaan. Ze gunden elkaar het licht niet in de ogen en ik beloofde mezelf dat ik het later allemaal anders zou doen.
Maar de geschiedenis herhaalt zich helaas. Want ondanks alle afspraken om Amber niet snel aan een nieuwe partner bloot te stellen, doet Tim gewoon waar hij zin in heeft. Met de vrouw waarvoor hij mij verlaten heeft is het niks geworden en ook bij hem volgden er talloze nieuwe liefdes. Zonder het aan me te vragen heeft hij Amber meegenomen naar een nieuwe vriendin. Woest was ik toen ze vertelde dat ze met haar vader naar een lieve mevrouw was geweest. Er was een cadeautje en wat lekkers en ze waren daarna met z’n drietjes naar het strand geweest.
Ik vond het onbegrijpelijk, hoe kon Tim zo stom zijn? Een scheiding is al verwarrend genoeg voor een meisje van vijf. Toen ik Tim belde om te vragen waar hij mee bezig was, kregen we enorme ruzie. Sindsdien neemt hij niet op als ik bel en heeft hij me geblokkeerd op de app. Hij sms’t alleen over het tijdstip waarop hij Amber komt halen. Zwijgend geef ik haar dan mee, want ik kan hem niet eens meer aankijken, zo erg walg ik inmiddels van hem. Iedere keer schrik ik van mijn eigen woede en ik snap nu waar het nare gedrag van mijn ouders naar elkaar destijds vandaan kwam. Maar ik voel ook het verdriet dat ik er al die jaren van heb. Ik had dit mijn eigen kind zo graag willen besparen en dat me dat niet lukt vind ik echt verschrikkelijk.’
