‘Deze actie van mijn beste vriendin raakte me zo diep!’
‘Ik belde haar, maar ze nam niet op. Ik appte haar, maar ik kreeg geen antwoord.’
‘Het was weer eens uit met haar vriend, maar dit keer was het menens, zei ze. Ik was het van haar gewend dat ze steeds bij me kwam uithuilen als het weer hommeles was in de liefde. Per slot van rekening waren we daar ook vrienden voor, en onze vriendschap ging al zo lang terug dat ze ook wel een potje bij me kon breken. Toen het na een maand nog steeds uit was, ging ik er zowaar in geloven dat het nu definitief was. En toen ze erover begon om samen op vakantie te gaan, twijfelde ik helemaal niet meer en was ik hartstikke enthousiast om na al die jaren eindelijk weer eens samen een reis te maken.
Na allerlei wilde plannen voor verre reizen, stedentrips, spirituele tripjes en kuuroorden kozen we uiteindelijk – heel wat minder wild – voor een strandvakantie. Via Egypte, Turkije, Spanje en de Dominicaanse Republiek kwamen we uiteindelijk uit in Curaçao. Waren we het eens en wisten we het zeker? Absoluut! Boeken dan maar? Zeker weten. Toen we het resort hadden bepaald, zou ik het rondmaken en haar een tikkie sturen.
Wat er daarna gebeurde, heeft me zo diep geraakt dat het zelfs mijn beeld van de mensheid op zijn kop heeft gezet. Haar deel van de aanbetaling stond weliswaar binnen een uur op mijn rekening, maar toen de rest betaald moest worden en ik daarvoor een tikkie stuurde, gebeurde er opeens niets meer. Ik belde haar, maar ze nam niet op. Ik appte haar, maar ik kreeg geen antwoord. Toen ik bij haar langsging, was ze niet thuis en toen ik me zoveel zorgen maakte dat ik haar op haar werk ging opzoeken, beet ze me woedend toe dat ik haar met rust moest laten. Ik snapte er eerst helemaal niets van. Wat was hier aan de hand? Ik smeekte haar om met me te praten en me uit te leggen wat er mis was, maar ze liet helemaal niets meer horen.
Intussen kwam de vakantie steeds dichterbij. Omdat ik me nog steeds niet kon voorstellen dat ze me gewoon liet barsten, bleef ik proberen om contact te krijgen. Drie dagen voordat we zouden vertrekken appte ze dat ik echt moest ophouden met haar te stalken. Via via hoorde ik dat ze alweer lang en breed terug was bij haar vriend. Die vakantie heb ik gedaan. In mijn eentje, omdat er niets anders meer op zat. Ik voelde me alsof ik net een dierbare verloren had – wat ook zo was. In een diepe rouw. En die was nog lang niet over toen ik weer terug naar huis ging, want al met al ben ik er bijna een jaar mee bezig geweest en heb ik nooit meer de gelegenheid gekregen om het er met haar over te hebben.’
Moet jou ook iets van het hart en wil je dat (anoniem) met ons delen? Stuur dan een mail naar info@franska.nl onder vermelding van ‘Dit moet ik even kwijt’.
Door: Redactie Franska.nl
