Franska.nl

Dek jij de tafel nog? Nee ik bedoel niet of je borden en bestek op tafel legt, maar of je nog een tafelkleed gebruikt en échte (geen papieren) servetten. Misschien met feestdagen wel. Maar dagelijks?

Het lijkt een beetje of we de kunst van het dekken aan het verliezen zijn. Borden zó op tafel, of misschien met een placemat of hooguit een loper. En dat is eigenlijk best jammer. Ik hoor je nu zeggen: ja maar die vlekken, de was en dat strijken, daar heb ik geen tijd voor, geen zin in. Begrijp ik helemaal hoor. Maar ik hoor dan prompt ook dat stemmetje van ‘tante’, die strenger was dan mijn moeder: ‘Zóveel moeite is dat niet.’ Ik vertelde wel vaker over haar; 96 werd ze en nog elke dag werd voor iedere maaltijd de tafel gedekt met een tafellaken, waar de vouwen messcherp in zaten. Dat vouwen moest op een speciale manier, want dan bleven ze scherp. Geen tafellaken op tafel was in haar ogen het begin van het einde.

Tante was duidelijk van de oude generatie die ook vond dat je ‘een basis-uitzet’ hoorde te hebben. Goede kwaliteit want die betaalde zich uiteindelijk altijd uit, want ’goeie’ doeken droogden niet alleen beter af, maar gingen ook langer mee. Ik kom hierop omdat ik deze week bij Sanny de Zoete was. Sanny, met haar prachtige bos grijze krullen, is dé linnenspecialist van Nederland. Al meer dan 25 jaar heeft zij zich gespecialiseerd in álles wat er maar te weten is over linnengoed. Van antiek tot hedendaagse ontwerpen. Haar kasten (haar huis is ook haar winkel) puilen uit met de prachtigste linnen ‘lakens’ van de 17e eeuw tot nu. Onvoorstelbaar dat een kleed van 400 jaar oud gewoon in de wasmachine kan. Elke keer opnieuw, want linnen damast is oer- en oersterk.

Sanny dekt dagelijks (haar bed en de tafel) met dat antieke linnengoed en kan er uren over praten. Het aantal draden per vierkante cm, de glans, het patroon. Je kunt ook niet anders dan enthousiast worden als je met haar praat. Nu vertelde ik al dat tante tot de generatie van een degelijke linnenuitzet behoorde. Maar haar linnenkast haalde het niet bij de linnenuitzetten waar Sanny over vertelde. 

Zo bestond de linnenuitzet bij het huwelijk van ene ‘Emilie’ zo’n honderd jaar geleden uit 360 stuks; van verschillende soorten droog- en handdoeken tot rode ruitjesdoeken. Een zekere ‘Louise’  had een uitzet die bestond uit 486 stuks, maar daar zaten ook zilverdoeken, stofdoeken en meubeldoeken bij. Onnodig te zeggen dat deze dames personeel hadden en er niet zelf mee aan de slag hoefden.

Sanny heeft in haar enthousiasme een aantal jaren geleden, samen met ontwerpster Karijn Otjes, een heel eigen en nieuwe draai gegeven aan die ooit zo immense uitzetten, in de vorm van een mini-uitzet. Een cadeaudoos met daarin zes doeken. En de allerleukste daarvan vind ik het doekje voor de dijen…voor uhh… juist… na het vrijen. Een doekje met daarin dozijnen zwemmende zaadjes. Hoe origineel is die mini-uitzet als huwelijkscadeau: 1 ‘droog-je-handendoek’, 1 glazendoek, 1 ‘zullen-we-nog-één-x-de-afwas-doendoek’, 1 ‘voor dames zacht voor het gezicht en voor heren na het scheren’, 1 buiten-in-de-zondoek en 1 doek voor de dijen dus. Deze laatste en ook de andere doeken zijn overigens ook in haar webshop los verkrijgbaar.

En omdat Sanny’s bedrijf dit jaar 25 jaar bestaat krijg je deze en volgende maand 25% korting. Als dat niet leuk is?

Je kunt Sanny thuis bezoeken in Delft aan de Paardenmarkt (aanrader), en wil je meer zien over het proces van damast dan is dit een superleuk informatief filmpje met haar. Geloof me, je kunt niet anders dan enorm respect krijgen voor het vakmanschap van zoiets, dat op het oog zo simpel lijkt, als een tafellaken.
Website: SannydeZoete.nl

O en weet je wat ik de ontdekking van de dag vond? Dat de uitdrukking ‘tot in de puntjes verzorgd’ komt van de afwerking van linnen hemden. Daar werden op de randen deze puntjes geborduurd zodat de randen niet konden slijten!