De onverwachte bijwerking van mijn slaappillen

 

Slapen is voor mij altijd al een hele lastige opgave geweest. En wanneer er een hittegolf in het land is weet ik al dat ik de hele nacht plafonddienst heb.

 

Daarover schreef ik al eerder en daar is niet zoveel in veranderd. Dat is het lastige van echte slaapproblemen: je moet ermee leren leven. Maar wanneer ik een aantal bijzonder slechte weken heb waarin ik zo’n twee à drie uur per nacht pak, bel ik toch even de huisarts voor een herhaalreceptje Zolpidemtartraat. Oftewel het enige middel dat mij een paar uur diepe slaap bezorgt. Maar dat komt me dus best wel duur te staan. Letterlijk.
 
 
Want ik weet wel dat slaappillen verslavend kunnen werken, daarover word je heel veel gewaarschuwd: niet te lang achter elkaar nemen want je wordt er echt afhankelijk van. Dat houd ik me dan ook braaf aan. Maar ik heb dus last van een andere bijwerking. Ik word shopverslaafd. En weet vervolgens de ochtend erna niet meer wat ik heb gekocht.
 
 
De eerste keer dat ik dit vertelde aan iemand moest diegene heel hard lachen en dacht dat ik het niet serieus meende. Maar het is echt zo. Ik val eigenlijk altijd in slaap wanneer ik aan het lezen ben op mijn telefoon (forum Reddit is hiervoor de aanrader — in nachtstand). Nou weet ik al wat mensen daarover zeggen (‘Géén elektronica minstens een uur voordat je gaat slapen!’) maar voor mij is dit de enige manier waarop ik in slaap kan vallen. Lezen werkt ontspannend voor mij en met een nachtlampje aan en een boek kan ik niet slapen.
 
 
Dus mijn telefoon is mijn slaapmaatje. Maar die Zolpidem doet gekke dingen met me, joh. Vorige week kwam er ineens een pakketje binnen. Van de Zara. En ik wist absoluut niet wat erin zat. Ik wist überhaupt niet dat ik iets besteld had. Ik open het pakketje en vind een jumpsuitje en een jurkje, allebei hartstikke leuk en in mijn maat. Dat is fijn. Maar daarbij vind ik ook één broek in twee maten: 32 en 44. Laat ik allebei die maten nou niet hebben, en met mijn volle verstand zou ik die maten ook nooit bestellen. Heel apart.
 
 
Maar goed, dit kan je nog terugsturen. In mijn Zolpidemblackout heb ik via veilingsite Catawiki ook geboden op een oerlelijke Louis Vuittonportemonnee. Niet dat ik dat nog wist, hoor. Nee, ik kreeg drie dagen later een pushmelding op mijn telefoon waar stond: ‘Gefeliciteerd! U bent de hoogste bieder.’ Eh… Wat?
 
 
Inmiddels ben ik op Google rond gaan zoeken en ja hoor, black-outs staan inderdaad bij de bijwerkingen. En op verschillende fora lees ik dat mensen inderdaad precies hetzelfde hebben als ik: die gaan dingen kopen onder invloed van Zolpidem en weten de volgende ochtend van niks. Terwijl volgens de bijsluiter black-outs zéér weinig zouden moeten voorkomen bij dit slaapmiddel. Ik ben nu aan het bedenken of ik deze gemaakte kosten kan verhalen bij de producent. Ik acht deze kans zeer klein.
 
 
On a totally unrelated note: zoekt iemand nog een vintage Louis Vuittonportemonnee? Ik ken iemand die hem voor een zacht prijsje verkoopt. Deze zelfde persoon heeft ook broeken in de aanbieding in verschillende maten, twee paar Nikes, drie ingelijste foto’s voor in huis van objecten die me niks zeggen, een horloge van Tommy Hilfiger en sloffen van Uggs.
 
 
Je begrijpt dat dit een erg duur grapje werd; ik heb alle shopping-apps maar van m’n telefoon afgegooid. Al zou het me niks verbazen als mijn Zolpidemhoofd die er in een black-out weer op zet. Mijn Zolpidemkant is sluw en héél erg koopverslaafd.

Door: Wieke Veenboer

Wieke Veenboer woont in Amsterdam. Ze is een graag geziene gast in de Amsterdamse horeca en probeert af en toe zelf een keukenprinses te zijn. Ze houdt van reizen, verslindt boeken maar speelt ook Netflix uit.

Afbeelding van Wieke Veenboer