De eerste zware weken in een nieuwe baan
Ik denk drie keer per dag dat ik echt te dom ben voor deze baan. Ooit gaan ze spijt krijgen dat ze mij aangenomen hebben.
Zes weken geleden begon ik vol enthousiasme aan een nieuwe baan. Iets nieuws, iets anders, ik had er zo’n zin in. Tot ik erachter kwam hoe moeilijk het was.
Die eerste weken in een nieuwe baan zijn altijd lastig. Je kent niemand, weet niet waar de wc is of waar je je brood op kunt eten, je moet alles vragen en hebt geen idee van wat je moet doen. Zo voelde ik me die eerste weken.
Driemaal daags denk ik serieus dat ik te dom ben voor dit werk. Ooit zullen ze erachter komen hoe dom ze zijn geweest om mij aan te nemen. Gelukkig heb ik lieve collega’s. Allemaal verzekeren ze me dat ze zich ook zo voelden in het begin en dat het echt beter wordt. Ik krijg appjes en telefoontjes om te vragen hoe het gaat, om me een hart onder de riem te steken. Dat heb ik weleens anders meegemaakt.
Ik weet nog hoe ik drie banen geleden moest beginnen. Bij alles wat ik vroeg kreeg ik een diepe zucht van mijn chef. Je zag aan zijn gezicht dat hij me maar een dom wicht vond. (Later werden we de beste vriendjes, maar in die eerste dagen kon ik hem wel wurgen.) Na een paar weken ging het echter beter en al snel was het een fluitje van een cent. De baan daarna was ook heftig. Heel veel sociale media, waar ik bepaald geen kaas van had gegeten. Het ging over ‘kpi’s’, ‘seo’, ‘cta’s’ en ‘pageviews’. Na een week duizelde het me, terwijl ik eruit probeerde te zien alsof het gesneden koek voor me was. Maar ik kreeg het onder de knie en bij iedere nieuwe baan leerde ik weer nieuwe dingen.
Dat komt nu vast ook nog wel. Gewoon even volhouden.
