deel 223
Charlotte & Tom
Charlotte en Tom zijn allebei nog niet zo lang gescheiden en via internet op zoek naar een nieuwe liefde…
Van: Charlotte
Aan: Tom
Onderwerp: Een van mijn praatfavorieten
Filosofie van vandaag: zo lang je nog denkt iemand te missen, kun je de illusie koesteren dat je niet alleen bent…
Gesport en een spier verrekt in mijn schouder, dat veroorzaakte een psychische terugval die niet mooi meer was, ik wíl me niet gekneusd meer voelen, dus ik had bijna mijn eetafspraak van vanavond afgezegd, niet gedaan. Ik ging met een kennis uit eten die nauwelijks drinkt en er niet van houdt dat ik rook, dus ik had geen bal zin, maar we gingen naar Volt op de Ferdinand Bol, superlekker, en toen we er zaten kwamen er twee oude bekenden binnen. Toen mijn gezelschap naar huis wilde, ben ik (misschien wel heel a-sociaal) bij ze gebleven en zijn we naar een hippe kroeg gegaan, waar we tien bier gedronken hebben en uitzinnig over het leven gepraat, erg gezellig! Rob, die ik altijd Hans noem, weet niet waarom, was vorige zomer een van mijn praatfavorieten, dat deden we rustig vier uur aan één stuk, maar hij is/was net Assepoester en rende altijd om twaalf uur weg, want hij woont in Utrecht en moest de trein halen. Ik fietste daarna altijd opgewekt naar huis. Diep in mijn hart wilde ik weleens met hem zoenen, want het is een lekker ding, maar het had wel iets. Heel lang niet gezien. Tot vanavond. Max heeft me net op zijn aandringen op de fiets thuisgebracht, hij wilde niet dat ik een taxi nam. Achterop zittend vroeg ik me af of hij met me zou willen zoenen, maar besloot om dat niet te doen, vond ik erg grappig.
So far, ik moet gaan slapen, morgen meer!
XC
Lees hier de vorige aflevering
