deel 144
Charlotte & Tom
Charlotte en Tom zijn allebei nog niet zo lang gescheiden en via internet op zoek naar een nieuwe liefde…
Van: Tom
Aan: Charlotte
Onderwerp: Hoe was Bram?
Ik denk nu aan je, borreltijd en jij zit nu vast van Bram te genieten. Zat Joost nog aan tafel?
Nou, deze Casanova is ook redelijk confuus. Is er nog plek bij die shrink van je? Hoe is het allemaal gekomen? Toen ik weer in contact met mijn eerste vriendinnetje trad, was ik wildenthousiast en droomde van gelukkig oud worden met mijn jeugdliefde. Vorige week hier was heel gezellig en warm, ze liep zelfs achter me aan toen ik een cd ging opzetten. En nu dus gisteren, ik kom binnen, zij loopt in een kloffie, geen kaars te bekennen, en dan na het eten het stoel/bank-verhaal. Natuurlijk zit zij met die vent in haar maag, maar een beetje ambiance moet toch kunnen. En dat miste ik, en… dat gevoel had ik al eerder gehad. Het begon pas echt lekker te lopen toen we het over relaties kregen (daarvoor hadden we het nog over seks gehad, maar dan meer als info-uitwisseling), en uiteindelijk bij Hem eindigden. Dus. Ik reed naar huis en dacht: het is wel best zo, als de tijd daar is en er komen kaarsen op tafel, dan weet ik het.
‘Haar relatie is omgeven door ‘koudheid’, en ze vind me geweldig, warm en lief’
Ja, en dan die ander. Ik gebruik nog netjes de naam Bram, jij hebt het over spoken. Dit is absoluut geen spook, zeker niet haar uiterlijk, niet als persoon, en ook niet in mijn hoofd. Is het passie? Ik denk dat als ik haar nu zou bellen, ze vanavond nog voor mijn deur staat. Haar relatie is omgeven door ‘koudheid’, en ze vind me geweldig, warm, lief, en maakt zich zorgen. Natuurlijk heb ik er ook zo mijn gedachten over, misschien is het alleen maar geilheid, who knows. En als het dat niet alleen is, dan het praktische: wat zijn de consequenties, de relatie met DJ, die toch erg belangrijk voor mij is; moet ze daar het huis uit en hier komen hokken…..nee. Dus als het wat wordt, wordt het stiekem. Ook geen zin in, maar waarschijnlijk wel. Kortom, ik tast in het duister. Maar er is iets wat ik niet kan ontkennen. Laat dit mijn ‘Joost’ worden.
Ik hoop van harte dat Bram iets was, al heeft ie je alleen maar laten lachen zodat die andere zooi effe weg was. Hé, ik ga nu koken, lekkere gehaktballen met spruitjes.
Kus, Tom
Lees hier de vorige aflevering
