Dat heerlijke najaars­avondgevoel

 

Een zwikkie kussens, dekentje en een goed boek. Wat wil je nog meer? Natuurlijk weet ik nog wel iets te verzinnen.
 

 

Half onderuit onder een dekentje, lekker lezend op de bank, bedacht ik me dat het toch heerlijk zou zijn als er ineens een heerlijk geurende warme kop thee naast me zou staan. Dan zou m’n geluk pas echt compleet zijn. Maar ja, ik bedacht me ook dat dat vanzelf moest gaan. Ik wilde er niet om hoeven vragen en ook niets voor hoeven doen. En als ik dan die kop thee zou krijgen, dan wel het liefste die Qimen Hao Ya-thee die Marlies voor me meenam uit Valence. Daar zit dat leuke theewinkeltje, waar ze meteen ook van die zakjes verkopen om je losse thee in te doen.
 

Dat zakje met die heerlijke thee ligt in ons theekastje. En de theeschep ligt daar ook, gewoon in het zicht. En die zakjes om de losse thee in te doen dus ook. En op het zakje van de thee staat hoe lang het moet trekken. Een kind kan de was doen. Vind ik zelf.
 

Hartstikke overzichtelijk toch?
 


Deze thee bedoel ik. Ligt overdwars middenin het kastje, handig voor de pak

 

Keep on dreaming… Zo kan ik mezelf lekker bezig houden met onuitgesproken wensen en gesprekken die niet hardop gevoerd worden. Zeker weten dat als ik vraag of vader-de-man dat wil doen, ik uiteindelijk toch zelf tevoorschijn moet komen om alles te pakken of aan te wijzen. Schiet dus niet op. Zelf thee zetten gewoon, dat gaat het snelste. Behalve als je net als ik een fluitketel hebt, omdat je vindt dat alle waterkokers zo lelijk zijn. Heb je nog wachttijd in de keuken ook, tot dat ding nog eens een keer begint te fluiten. Tegen de tijd dat de thee klaar is, heb ik al lang niet meer zoveel zin in die thee als eerst.
 

Drie opties 

Bank met kussens en dekentje in de keuken zetten, of toch een waterkoker en die dan gevuld ergens naast de bank zetten. Of alsnog koningin worden, schellekoord met bel naast de bank (weet iemand trouwens nog wat een schellekoord is?) en een lakei in de buurt. Zul je zien dat die lakei meteen een waterkoker wil, die jongens zijn natuurlijk ook niet meer van gisteren. Nou, dat kan, maar dan moet-ie wel geluk hebben dat-ie hem wint, want ik mag er eentje weggeven. En nog wel een hele mooie ook. Liep ik zomaar ineens tegenaan vorige week.
 

 

Ken je die iconische thermoskannen EM77 van Erik Magnussen? Altijd verliefd op geweest. Die sieren wereldwijd al meer dan veertig jaar de keuken en ook menig kantoor. Dat kantoor van mij ook jarenlang. En nu is er nieuw lid van de EM-familie geïntroduceerd: de EM77-waterkoker, in dezelfde stijl als die prachtige thermoskan. Er kan anderhalve liter in en hij is uitgerust met een verwijderbaar kalkfilter en droogkookveiligheidsschakelaar. Ik bedoel maar, echt een toppertje dus. In de winkel kost hij €79,95. Mag ik gewoon weggeven. Ik hoop voor hem dat mijn aanstaande lakei hem wint.
 

 

Of denk je dat jij ‘m wil? Moet je even je best doen en een reactie achterlaten op Facebook of (mocht je geen Facebook hebben) een mailtje naar winnen@franska.nl Succes, hè? Ik zie je zo wel verschijnen op Facebook. Of in m’n mail.
 

Ik wens je een hele fijne week!

 

Oh jee… Bedenk ik me ineens: Máxima zal toch zeker niet zelf de waterkoker moeten vullen en aanzetten, hè?

 

Door: Franska

Afbeelding van Franska