‘Totdat zij op een dag een date had die alles anders maakte.’
‘Iedereen uit ons vriendinnengroepje was al sinds jaar en dag aan de man en kinderen. Iedereen, behalve vriendin F. en ik. Het was fijn om niet de enige te zijn die alleen was. Zo konden de vrijgezellen van het stel samen dingen doen, samen met vakantie, samen afspreken als alle anderen druk waren met het gezin. En op een gegeven moment ook samen online daten. We hadden er overigens geen hoge verwachtingen van in de zin dat we de man van ons leven op deze manier tegen het lijf zouden lopen, maar lollig was het in ieder geval.
Totdat vriendin F. op een dag een date had waarbij de man van haar leven dus wel op haar zat te wachten. Het ging snel tussen die twee. De eerste afspraak werd razendsnel opgevolgd door de tweede, derde en volgende en binnen een half jaar woonden ze samen. In de hectiek en de verliefdheid van die eerste tijd schoten de afspraakjes met mij erbij in. Hoewel ik haar heel erg miste, had ik daar zeker wel alle begrip voor. Maar op de een of andere manier had ik gehoopt dat er weer iets van onze oude vriendschap terug zou komen als haar leven met haar nieuwe vlam wat gesetteld was.
Zij en haar vriend wonen nu goed een half jaar samen en naarmate de tijd verstrijkt wordt ons contact eigenlijk alleen maar minder. Zij laat zelfs meestal verstek gaan als we met ons hele groepje afspreken. Alsof er niets meer op de wereld is behalve haar vriend en wij er totaal niet meer toe doen. Toen ik mijn verjaardag vierde, waarbij ik haar natuurlijk samen met hem had uitgenodigd, belde ze de dag van tevoren af met een smoes die op haar voorhoofd gedrukt stond.
Het is ons allemaal duidelijk dat ze een afslag heeft genomen in haar leven naar ergens waar geen plek meer voor ons is. Dat doet ons allemaal pijn. Om de band die ik met haar had te compenseren maken de andere vriendinnen nu wat meer tijd voor me vrij. Dat is lief. Al komen die afspraken niet in de buurt van hoe het was met haar. Ik voel me veel meer single dan in de tijd dat we allebei nog single waren. Ik voel me ook gedumpt. Dat haar vriend op de eerste plaats komt, lijkt me logisch – dat lijkt ons allemaal logisch. Maar dat er in haar leven vrijwel géén plek meer is voor mij – voor ons – dat is vreemd. Alsof ze liever niet meer herinnerd wordt aan hoe het was.’
Ciska’s naam is vanwege privacy gefingeerd.
Haar echte naam is bekend bij de redactie.
Moet jou ook iets van het hart en wil je dat (anoniem) met ons delen? Stuur dan een mail naar info@franska.nl onder vermelding van ‘Dit moet ik even kwijt’.
