Maak er een bonte avond van

 

WIEKES WERELD, DINSDAG 5 DECEMBER, HIJ KOMT, HIJ KOMT…

 

Zijn jullie wel zoet geweest dit jaar, kinderen? En jullie ouders? Wilde dat ook wel een beetje lukken? Vandaag zijn jullie vast allemaal intens braaf, ha! Nogal wiedes als ik met een zak cadeautjes voor de deur sta, of de boel door de schoorsteen sodemieter. Het was wat hoor, toen ineens de schoorstenen verdwenen. Dat heeft mij wat migraine gekost: HOE moest dat dan bij flatgebouwen? 

 

Ik word trouwens niet goed van die schoenen bij de centrale verwarming. Waar slaat dat op? Maar goed, ik moet toch een beetje met mijn tijd meegaan. Het is al een hele verbetering dat ze nu meestal bij de voordeur staan, al heeft een van mijn Pieten gisteren zijn enkel gebroken omdat hij over de schoenen struikelde. 

 

En, heel erg, toen vergat hij de tekeningen mee te nemen die in de schoentjes zaten. Moesten we weer terug. Het leven van Sint en de Pieten gaat niet over rozen. Om van mijn arme paard Amerigo maar te zwijgen. Die heeft er af en toe ook goed de balen van en de wortels komen zijn neus uit. Heel af en toe denk ik: ik kap ermee, ik ga met pensioen.  

Maar dan zouden al mijn Pieten werkloos zijn en dat kunnen we niet hebben. Zeker niet in deze tijd. Toch ben ik altijd doodmoe na mijn verjaardag. Daarom ben ik ontzettend blij met alle hulpsinterklazen. Ik moest daar eerst erg aan wennen, maar dat heb ik altijd als er ineens iets nieuws gebeurt. Die regenboogpieten vond ik in het begin ook niks.  Mijn Pieten hebben altijd zo’n lol als ze elkaar schminken, en toen moest het ineens in het blauw, of geel of groen. Enfin, vooruit maar. Wij doen wat het volk wil en het stuit mij tegen de borst dat het volk daar ruzie over maakt. Doe een regenboogpiet, een roetveegpiet, een witte piet, wat kan mij dat schelen?  Als het maar gezellig blijft. Als we maar in mijn geest een feest kunnen vieren dat voor jong en oud is. 

 

Zeg volk? Zullen we afspreken dat we volgend jaar geen gelazer meer accepteren over zwart/wit/geel/rood/pimpelpaars? Anders haak ik af hoor, dan laat ik al die cadeautjes naar Afrika brengen. 

 

En wat ik ook niet accepteer is het vulgaire lied: “Sinterklaas is jarig, zet hem op de pot…” U kent dat lied vast allemaal, maar ik wil het nooit meer horen.  

Gun elkaar het licht in de ogen en zet die schoenen graag zó neer, dat er niet nog een Piet in het ziekenhuis belandt met een pen door zijn enkel. Iets anders erin dan wortels zou Amerigo erg waarderen. Hij lust bonbons en een flesje wijn glijdt er ook altijd lekker in. Goed. Maak er een bonte avond van lieve mensen, in alle opzichten. 

 

 

Wieke Biesheuvel is columnist bij Libelle, schrijft boeken, woont in Zambia en helpt de plaatselijke bevolking met medewerking van haar vriendinnen hier aan waterputten.