Bekende Nederlanders
‘Dus wanneer komt het vervolg?’ Het vervolg? Daar had ik nog niet over nagedacht. Gelijk gaan alle radartjes in mijn hoofd draaien. Ik weet precies waar ik het over wil hebben, maar nu stond mij nog één ding te doen en dat was het hoge woord bij Franska eruit gooien.
Iedereen doet het, iedereen weet dat hij/zij het doet en niemand wil het: omkijken als er opeens een bekende Nederlander langs fietst. Ook al is het nergens voor nodig, want ‘het zijn ook maar normale mensen’. Een paar weken geleden betrapte ik mezelf er op dat ik ook mee doe aan het BN’er-spotten.
De deur wordt platgelopen op de redactie. We groeten beleefd iedereen die langs ons ‘franskablok’ loopt. Een knikje en een hartelijk goedendag is de routine. Inmiddels gaat het knikken en glimlachen zo automatisch dat ik soms de neiging heb om te vragen of ze een goede nachtrust hebben gehad of een fijne lunch. Voor je het weet rolt het eruit. Bij de een gaat het beleefd lachen wat beter dan bij de ander. Soms loopt er dus ook opeens een bekend gezicht langs. Ik noem een Eva Jinek, ja, die vrouw is in het echt ook zo knap. Bij haar bleef ik net wat langer kijken dan normaal, want hé je ziet niet elke dag een rasechte BN’er. Langzamerhand kwam de brandende vraag in mij naar boven of Freek Vonk echt zes slangen in zijn slaapkamer heeft staan. Ik weet het, flauw, maar denken mag, toch?
Behalve Eva lopen hier wel vaker mensen rond waarvan je denkt: ‘Goh, dat gezicht heb ik vaker gezien, maar je moet me niet vragen waar.’ Maar de volgende persoon herkende ik meteen en misschien overdrijf ik nu een beetje, maar mijn hart maakte een mini-sprongetje toen ik haar zag. Ik heb namelijk mijn jeugdheld, haal jeugd maar gerust weg, ontmoet. Ja, ik ben mij ervan bewust dat ik nu als een ‘groupie’ overkom, en inderdaad het kan mij niks schelen. Want toen ik het voorval aan mijn vriendengroep vertelde, waar de gemiddelde leeftijd rond de 20 ligt, vielen er een paar monden open. Ik hoor jullie nu denken: ‘Ja heel leuk allemaal, maar wie is het dan?’ Oké, het spijt me, maar ik mag niet vertellen wie het is. Geloof me, het liefst schreeuw ik het van de daken, maar dan ben ik bang dat Franska mij niet meer op haar troon laat zitten (en die zit best lekker). Maar niet getreurd, blijf me volgen, wie weet volgt er nog een openbaring.
Liefs, Veerle
PS. Hebben jullie de mailtechniek al toegepast waar ik jullie vorige keer over vertelde? Of vinden jullie dat maar overdreven gedoe?
Veerle, 19, is de eerste tekststagiaire van franska.nl. Geboren en getogen in Alkmaar. Ze heeft een voorliefde voor mooie verhalen, beeld en kleding
sfeerbeeld: Kidsgiftsandtoys Fotografie portret: Esmée Franken. Styling: Valérie Ntantu
