Beat it

Het leek zo’n sprookje, pretpark Neverland van Michael Jackson.

 

Had jij een poster van hem aan de muur? Ik wel. En Thriller was mijn allereerste zelf gekochte elpee. Fantastische nummers! Zoals PYT, weet je nog? Pretty Young Thing … Nog steeds ken ik elk riedeltje, elk kreuntje, elk woord uit mijn hoofd. En nog steeds vind ik Michael Jackson een geniale artiest.

 

Maar nu klinken zijn nummers niet meer op NH Radio. Ook bij drie grote zenders in Canada wordt Michael Jackson geboycot. De reden? De documentaire Leaving Neverland. Hierin blikken twee bezoekertjes-van-toen aan Michaels landgoed/pretpark terug op zijn seksueel misbruik. En de gevolgen die het voor hen had. En nog steeds heeft.

In de documentaire wordt gezegd hoe geleidelijk het misbruik ging, en hoe Michael – met zijn status – het vergoelijkte als hij de jongens aanraakte. ‘God bracht ons bij elkaar. We houden van elkaar en dit is hoe we dat aan elkaar laten zien’, had hij gezegd.
 

Amerikanen zijn tot op het bot verdeeld over deze kwestie. De die hard-fans dulden geen kritiek, zeggen dat de slachtoffers uit zijn op geld, bovendien kan Michael zich niet meer verdedigen. Andere mensen geloven de mannen wel op hun woord. Ook Oprah neemt hen serieus. Meteen na de uitzending van Leaving Neverland presenteerde ze een tv-talkshow hierover. Voor een publiek vol misbruikslachtoffers interviewde ze de twee misbruikte (inmiddels) mannen. De slachtoffers die opkeken tegen hun idool. Die zich schamen. Nog steeds. Die zich schuldig voelen om Michael te ‘verraden’. Die vroeger niet beseften dat ze werden misbruikt; Michael kon in hun ogen namelijk niets fout kon doen.  
Oprah, ooit ook misbruikt, opende haar talkshow met: ‘Voor mij overstijgt dit moment Michael Jackson. Dit moment toont aan hoe maatschappelijke corruptie een plaag is voor de mensheid.’ Ze trok het misbruik breder dan ‘het geval Michael’. Ze benoemde de verraderlijkheid van zo’n proces, want ‘Als de dader goed is, weet je [als kind] niet dat het gebeurd is … Als de dader goed is, doet hij het zó dat het voelt alsof je er deel van uitmaakt.’

 

 

Waardoor het dus nóg moeilijker wordt om erover te praten.

 

Ik vertel je geen nieuws als ik zeg dat misbruik levens kan ontwrichten. En daarom vond ik het goed wat Oprah deed. Ze trok het onderwerp naar de hele maatschappij. Want dit soort machtsmisbruik komt overal voor. In elk land, in elke stad, in elk dorp, elke wijk. Het ontwricht sportverenigingen, families, gezinnen. En het is een sluipmoordenaar. Met heel veel slachtoffers. Niet alleen tijdens, zeker ook ná het misbruik.
En dát moeten we natuurlijk verslaan. We moeten de slachtoffers (én de daders, want vaak willen zij dit ook helemaal niet!) beschermen. Door kinderen op tijd voor te lichten. Door te vertellen hoe het mechanisme werkt. Door erover te praten. En dat begint al vrijdag aanstaande, met het kijken naar deze documentaire.
 

Just beat it.

 

PS. En dan is er ook nog de morele discussie: mág je nog wel van zijn muziek genieten? Mag je van de kunst genieten van een ‘foute’ artiest? Van de films van Bernardo Bertolucci? De muziek van R. Kelly? De hits van Michael Jackson?

Door: Beatrijs Bonarius

Beatrijs Bonarius is tekstschrijver & eindredacteur. Een mediavreter, zoals ze zelf zegt. Met een vrolijke, scherpe blik – en dito toetsenbord – kijkt ze voor Franska naar de actualiteit.

Afbeelding van Beatrijs Bonarius