Sommige boeken lees je en denk je: waar was dit verhaal al die tijd? Nou, De jongen van zee van Garrett Carr is er zo eentje. Een roman waarin een kustgemeenschap en haar bewoners tot leven komen, terwijl ze zich – met al hun eigenzinnigheid – proberen staande te houden in roerige tijden. Alsof je erbij bent; zout op je huid, wind in je haar, dat idee. De jongen van zee werd meteen met open armen ontvangen en Carr zelf werd door The Observer al direct in het zonnetje gezet als een van de beste debutanten van het jaar. Nou, als dát geen reden is om ‘m op je nachtkastje te leggen…

Het verhaal speelt zich af in een hechte vissersgemeenschap aan de westkust van Ierland in de jaren 70 en 80. Er wordt een baby gevonden op het strand en geadopteerd door visser Ambrose Bonnar en zijn vrouw Christine, die hem Brendan noemen. Deze gebeurtenis heeft een diepgaande invloed op het gezin en de gemeenschap. Hoewel Ambrose Brendan uit liefde opneemt, splijt deze beslissing zijn gezin en dwingt het hem om zichzelf en zijn geliefden beter te begrijpen. Voor zijn vrouw Christine brengt Brendan zowel liefde als zorgen, terwijl zijn komst voor hun zoon Declan het begin is van een levenslange rivaliteit. De relatie tussen Brendan en zijn adoptiebroer Declan is gespannen, wat leidt tot conflicten binnen het gezin. Tegelijkertijd worstelt de gemeenschap met veranderingen in de visserij-industrie en de impact van economische ontwikkelingen op hun traditionele manier van leven. Over een periode van twee decennia ontvouwt zich het verhaal van een rusteloze jongen die zijn plek zoekt binnen een familie die vecht om bij elkaar te blijven, tegen de achtergrond van een gemeenschap die de stormen van een snel veranderende wereld trotseert.

Een warm en teder verhaal met een hoopvolle boodschap, precies wat je in de gekte van vandaag de dag misschien wel nodig hebt.

Laat in de comments onder dit Facebookbericht weten waarom dit boek jouw kant op gestuurd moet worden en wie weet ploft er eentje op de mat!