De wereld gaat aan goede bedoelingen ten onder, zei mijn moeder al altijd
En inderdaad staan er in Amsterdam te veel goedbedoelde bijenkasten!
Het aantal bijenkasten in Amsterdam rijst de pan uit. Juist goed toch, zou je denken? Want zonder bijen is het snel gedaan met deze wereld en er zouden toch steeds minder bijen zijn? Overdrijven is ook een vak, blijkt maar weer. Want het aantal bijenkasten gaat ten koste van de wílde bij. Oftewel: de wilde bij wordt door de honingbij overvleugeld. Die honingbij werkt namelijk o zo ijverig samen met duizenden soortgenoten uit dezelfde kast, geeft de locatie van bloeiende planten door via de mysterieuze bijendans en maakt al doende lekker veel honing om de Nederlandse winter door te komen. En juist dat zijn allemaal dingen die de 113 andere soorten bijen in Amsterdam niet kunnen. Hoe meer imkers een honingbijenkast neerzetten, hoe groter de concurrentie voor de wilde bij – die solitair leeft en zich anders heeft ontwikkeld. En hoe meer Amsterdammers met de beste bedoelingen van de wereld een kast neerzetten, hoe minder nectar en stuifmeel er overblijft voor de wilde bij.
De honingbij regeert inmiddels in Mokum. Uit een telling blijkt dat gemiddeld 37 procent van alle rondvliegende bijen lekker makkelijk in een door mensen verzorgde kast woont.
Naar schatting zouden er minimaal zes á zeven honingbijenvolken per vierkante kilometer leven, terwijl er vanaf vier volken al nadelige effecten kunnen ontstaan voor wilde bestuivers.
Minder imkers dus – er wordt heel Nederlands gedacht aan een registratieplicht en een vergunningstelsel – en meer biodiversiteit, wat wil zeggen bermen vol met bloemenpracht en kruidige gazons in parken. Bedrijven die een paar kasten op hun dak neerzetten omwille van een groener imago? Stop er maar mee want voor je het weet bereik je het tegenovergestelde. Wat ze beter kunnen doen is heel veel verschillende soorten bloemen op hun dak planten. En Amsterdammers die overlopen van de goede bedoelingen doen er goed aan om een bloemenjungle op hun balkon te creëren. Zo blijft er hopelijk weer wel voldoende voedsel over voor solistische bijen en wordt het evenwicht weer hersteld.
Door: Brigitte Bormans
Brigitte werkte jarenlang als culinair journalist en schreef twee kookboeken. In 2004 werd ze directeur/eigenaar van Erfgoed Logies. Maar zonder schrijven kan ze niet. Gelukkig zag Franska wel iets in haar columns, kwam van het een het ander en mag er nu ook over andere zaken worden geschreven.
