Oeps

 

Ik ben veel te voorspelbaar. Moet ik daar iets aan doen? Of…

 

Zaterdagochtend. Zeker weten dat het zo meteen weer gebeurt. M’n vriendin moest laatst al lachen toen ik vertelde dat ik vanaf een uur of twaalf thuis ben, want dat ik eerst nog even langs de groenteboer, bakker en slager moest. Daar kon je volgens haar aan merken dat ik in een dorp woon. Mensen gaan tegenwoordig niet meer naar drie winkels, zei ze. Ze halen alles in één winkel. Albert Heijn of zo. Nou ik dus niet.

 

Dat rondje langs die winkels is gewoon de vaste zaterdagse prik. Laatst vond ik in m’n tas een papiertje dat ik wilde gebruiken als boodschappenlijstje, bleek het m’n lijstje van vorige week te zijn. Ik keek erop en dacht: ‘Hum. Handig. Precies wat ik nodig heb.’ Met andere woorden, ik kan het gewoon plastificeren en op een vaste plek in m’n tas stoppen. En met nog andere woorden, ik ben vreselijk voorspelbaar.

 

Nou, daar denkt m’n telefoon ook zo over, ontdekte ik een paar weken geleden. Stap ik in de auto, steek ik de telefoon in de oplader en zie ik dat er een melding komt: ‘Het is twaalf minuten rijden naar Slagerij Snels.’ Denk je nog dat het je eenmalig overkomt, zo’n melding. Nee hoor, elke zaterdag als ik in de auto stap weet meneer de telefoon wat ik van plan ben.

 

Big Brother is dus intussen echt watching. Heel veel mensen vinden daarom dat het misgaat met onze privacy. Privacy…? Nou, dat kan mij dus mooi helemaal niks schelen. En weet je waarom niet? Gewoon omdat het allang een achterhaald fenomeen is, die hele privacy. Zo ontzettend vorige eeuw. We denken dat we er nog iets aan kunnen of zouden moeten ‘redden’, maar laten we het gewoon vergeten en onze energie ergens anders in steken. In plaats daarvan blij zijn met wat er allemaal kan tegenwoordig. 

 

 

Je telefoon, die weet wat je doet, kan je nu ook lekker op tijd waarschuwen dat je een andere route moet nemen. Hij adviseert me doordeweeks voordat ik naar huis ga rijden ook al welke route ik moet nemen. A4 of A16, omdat ie weet waar de files staan. Supertof. Geen haar op z’n hoofd die me op een doordeweekse ochtend naar m’n slager wil sturen. Hij is niet gek. Dat doet ie echt alleen op zaterdag. Als ie me nou ook nog even aan de vuilnisbak helpt herinneren… Of liever, hem zelf even buiten zou zetten…

 

Door: Franska

Afbeelding van Franska