Een regelrechte nachtmerrie

Ik ben nog steeds nog aan het bijkomen van wat ik nu weer gelezen heb.

 

Als iemand met de heftigste vorm van spinnenfobie die je maar kunt bedenken, zitten de hartkloppingen en zweethandjes terwijl ik dit zit te tikken nog steeds op een behoorlijk hoog niveau. Zijn spinnen voor jou ook een reden om de hele wereld bij elkaar te schreeuwen, hard weg te rennen, flauw te vallen desnoods, overdreven zweten, of een mix van alles tegelijk? Dan waarschuw ik je nu vast.

 

Verder lezen is op eigen risico. Niet zeggen dat ik je niet gewaarschuwd heb, he?Het voorval dat mij zo heeft laten schrikken begon eerder deze maand op een lange-afstand-vlucht van Australië naar München. Halverwege de vlucht werd door een stelletje een reusachtige jachtkrabspin in hun tas aangetroffen. Kleine kantlijn-info: deze spin draagt de naam van de grootste spinnensoort op aarde met zich mee. 

 

Stel.je.dat.toch.eens.voor. Dan schrik je je toch he-le-maal kapot? En je kan nérgens heen. Je zit vast in die zwevende cabine van je. Ver-schrik-ke-lijk. En ook nog dit. Niemand kon de spin identificeren en niemand had dus een enkel idee of de spin giftig was of niet. Na het landen werd pas duidelijk dat de spin wel kon bijten maar niet dodelijk was. 

 

 

Dit komt echt rechtstreeks uit een van mijn ergste nachtmerries. Ik ga vanaf nu drie keer nadenken voordat ik ooooit een vlucht naar Australië boek. 

 

Danique is coördinerend redacteur bij Franska.nl. Haar vriend woont en werkt in het Londen. Zelf is ze gek op reizen, shoppen en wijn. Samen met haar broer woont ze in het hartje van Amsterdam. 

l