Socializen is topsport

Ken je die feestjes waar je toch écht je neus moet laten zien, maar waar je helemaal niemand kent? Hoe overleef je die in hemelsnaam?

 

Laat ik maar meteen met de deur in huis vallen: ik ben niet zo handig in feestjes. Ik ben een nogal verlegen type dat dan het liefst ergens onzichtbaar in een hoekje gaat staan bij de tafel met vlammetjes en bitterballen, in de hoop dat ik niet met volle mond een snugger antwoord hoef te geven op een vraag uit onverwachte hoek. Maar helaas stond ik laatst weer op zo’n partijtje, naast een vage kennis die blijkbaar hopeloos om een praatje verlegen zat en mij een saai verhaal vertelde over een vriendin van de jarige, die een nicht heeft die laatst bij de kapper was.

 

Koortsachtig stond ik te denken; ken ik deze vriendin of die nicht? Ben ik nu die sociale sufferd bij wie er niet direct een lampje gaat branden? Ik werd er gewoon zenuwachtig van. Eigenlijk was ik totaal niet geïnteresseerd in die vriendin of die nicht of die kapper. Ik keek om mij heen en zag mensen met een glas wijn in de hand in geanimeerde gesprekken staan lachen en het heel gezellig hebben met elkaar. Het gebeurt mij juist regelmatig dat ik op zo’n avond als een kip zonder kop sta te ratelen over iets waarvan ik mijn gesprekspartner zie denken: “Wat bezielt die vrouw?” En dan wil ik eigenlijk alleen maar stiekem verdwijnen. Socializen in een omgeving waar ik niemand ken, ik vind het topsport. Tot ik dus naast deze vage kennis kwam te staan. En net op het moment dat ik haar verhaal irritant begon te vinden, realiseerde ik me dat zij zulke feestjes, net als ik, misschien ook wel hartstikke lastig vindt.

 

En dat gevoel ken jij waarschijnlijk ook. Want eerlijk: we hebben allemaal weleens van dat soort situaties. Word je weer meegesleurd naar een verjaardag en je hebt meteen het idee dat iedereen om je heen het leuker heeft dan jij. Dat ze elkaar allemaal al jaren kennen en superblij zijn om elkaar weer te zien en eindeloos staan bij te praten. En daar sta jij dan een beetje sneu tussen, omdat je niet weet wie al deze leukerds zijn en waar ze het over hebben. Poeh hé.

 

Gelukkig kregen de vage kennis en ik een heel leuk gesprek over de zoektocht naar een nieuwe kapper en waren we allebei aan het einde van de avond hartstikke blij dat we elkaar hadden gevonden en weer een feestje hadden overleefd. En ik had een nieuw adresje van een goede kapper te pakken. Win-win situatie!

 

 

 

Door: Irene Smit