Met Brigitte op

huwelijksreis

 

Voor als je zelf nooit bent geweest. Of wel, maar het je plezant lijkt om eens te kijken hoe een ander zo’n huwelijksreis aanpakt. Brigitte is met haar kersverse man op honeymoon en Franska.nl is een klein beetje mee. Lees mee in haar dagboek.

 

Laatste dag

Twee nachten en een hele dag zijn we op het water geweest om de oversteek van Griekenland terug naar Italië te maken. Onderweg kleurde de hemel afwisselend blauw tot grijs en inktzwart, hield de wind zich uren gedeisd om dan weer venijnig de kop op te steken en zagen we de duistere zee een paar keer verlicht worden door een felle bliksemschicht.
‘Gaat het?’
‘Het gaat.’
En dan doe ik de gordijnen open en sta ik oog in oog met het absolute hoogtepunt van deze prachtige reis: Napels. Geen tenders, geen taxi’s en geen tuktuks dit keer, want we meren ongeveer in het centrum aan en dat centrum overtreft onze verwachtingen. Oude steegjes, oude huizen, massa’s scooters, wasgoed van gevel tot gevel, een bakkertje, een kruideniertje, een koffiebar. Rokende oude mannetjes in broeken die met bretels opgehouden moeten worden. Pleinen, kerken en nog meer pracht en praal. In een kerk niet ver van de haven wordt een gezongen mis opgedragen. Bij de ingang staat een jonge moeder. Ze wiegt de kinderwagen zachtjes heen en weer zodat haar baby de dienst niet verstoort. Ik glimlach naar haar.
‘Hoe oud is je baby?’
‘Ze wordt vandaag gedoopt. Twee maanden is ze.’

Even slaat ze het dekentje terug, naar ik veronderstel om de doopjurk te laten zien. Ik zeg dat ik ‘m prachtig vind. Ze lacht. Ze is trots. Haar man voegt zich bij haar. We geven ze allebei een hand en wensen ze geluk met hun prachtige kindje.
‘Pizza?’
‘Napels is toch de bakermat?’
Mijn Margherita is smeuïg en sappig en smaakt naar meer. Eén hap van zijn pasta en mijn man weet dat dit precies is hoe spaghetti carbonara hoort te zijn.
We slenteren en lopen totdat onze tijd op is en we weer aan boord moeten.
‘Er zit niets anders op dan nog een keer terug te komen.’
‘Eén dag om Napels te doen is inderdaad niet genoeg.’
Morgen zijn we in Rome. Morgen nemen we het vliegtuig naar huis. Morgen wordt het leven weer normaal. Morgen is onze honeymoon over.
‘Beetje melancholisch?’
‘Beetje.’
‘Het was fijn!’
‘Het was heerlijk!’
‘Wie weet nog een keer.’
‘Wat? Op huwelijksreis?’
‘Nee. Op cruise.
‘Heerlijk!’

 

Door: Brigitte Bormans

 

Brigitte werkte jarenlang als culinair journalist en schreef twee kookboeken. In 2004 werd ze directeur/eigenaar van Erfgoed Logies. Maar zonder schrijven kan ze niet. Gelukkig zag Franska wel iets in haar columns, kwam van het een het ander en mag er nu ook over andere zaken worden geschreven.