Durf jij dat zo te zeggen?
Durf jij het, vertellen wat je verdient? Zomaar aan je vriendinnen, aan de ouders langs de zijlijn op het voetbalveld of aan je collega’s?
Mannen en vrouwen hebben nog steeds verschillende salarissen. Oud nieuws. Boring! Maar vandaag kwamen er jubelcijfers naar buiten dat de topsalarissen (dus van mensen in de bovenste laag van een organisatie) van 15 naar 20 procent zijn gestegen. Een goede reden om slagroomtaart te halen? Nou, die stijging vond plaats in zeven jaar tijd. Dat is dus nog geen procent per jaar. En dat betekent dat momenteel 1 op de 5 vrouwen een topfunctie heeft. Misschien is een citroentaartje beter?
Maar wat daarnaast speelt, en dat vind ik eigenlijk veel erger, is dat mannen en vrouwen in dezelfde functies niet hetzelfde verdienen. Mannen verdienen – wist je ook allang – over het algemeen meer. Dat blijft toch raar? En oneerlijk? Het scheelt wel zo’n 15 procent per jaar. Vijftien procent! En dat betekent dat vrouwen vanaf deze week in het jaar eigenlijk ‘voor niks’ werken ten opzichte van mannen. Terwijl we juist veel meer zouden moeten verdienen vanwege onze ingebouwde behoefte aan nieuwe schoenen of chocola. Of roze tuingereedschap. Of taartjes. (Jaja), óf van nieuwe motorhelmen, voetbalschoenen of bier en bitterballen.
Het probleem van de vrouwen zit volgens deskundigen in minder goed kunnen onderhandelen of bluffen, in minder serieus genomen worden, in niet zo zelfverzekerd overkomen … Maar ik denk dat het probleem ook zit in transparantie. Want als die lonen geheim blijven, dan weet niemand op de werkvloer wat de ander verdient, en kunnen die ongelijke lonen gehandhaafd blíjven.
En dus moeten we met de billen bloot. Of eigenlijk, met het loonstrookje bloot. Dus laat ik maar eens beginnen …
Oh nee, dat wil ik helemaal niet. Ik vind het heel gênant om over mijn inkomsten te praten. Gaat niemand wat aan. Maar wat zit daar toch achter? Schaamte over te weinig verdienen, of juist niet willen pochen? Niet chic om over geld te praten? Het schijnt echt iets Nederlands te zijn om daar zo geheimzinnig over doen. Maar ja, als wij zo blijven zwijgen, verandert deze kwestie nooit …
Door: Beatrijs Bonarius
Beatrijs Bonarius is tekstschrijver & eindredacteur. Een mediavreter, zoals ze zelf zegt. Met een vrolijke, scherpe blik – en dito toetsenbord – kijkt ze voor Franska naar de actualiteit.
Durf jij dit jaar in bikini naar het strand?
