13 dingen die ik denk als ik voor de zoveelste keer die moestuin probeer aan te leggen
Ieder voorjaar neem ik het me weer vol goede moed voor: dit jaar gaat die moestuin er echt komen.
En lukken zal het. Ik heb heel Pinterest afgestruind voor de mooiste plaatjes en beste tips. Bij de plaatselijke boekhandel spendeerde ik een fortuin aan hippe moestuinboeken, ik kocht een grote ‘oppottafel’, allerhande zakjes zaadjes, tuinaarde, een grote plastic kas en potjes in allerlei kleuren en maten. Met mijn tuinhandschoenen met aardbeienprint ging ik aan de slag. En dit is wat ik dacht:
- Hoeveel zaadjes moeten er in 1 potje? Er staat hier op het etiket dat er 30 centimeter afstand tussen twee zaadjes moet zitten, maar wat als ze nou niet uitkomen? Ach weet je wat, ik gooi er gewoon een paar bij elkaar. Dan zal er eentje het vast wel doen.
- O oeps, zaten hier nou al de wortelzaadjes in? Ik heb er net wat korianderzaad overheen gegooid. Nou ja, dan zien we gelijk welke soort er overwint.
- Vorig jaar is mijn oogst mislukt, het jaar ervoor ook. En dit jaar stink ik er gewoon weer in, wedden?
- Zul je net zien dat de dille het gaat doen. En ik hou helemaal niet van dille.
- Of de pastinaak. Die is onmogelijk over te potten.
- Op zo’n oppottafel en in mijn plastic kas past het allemaal nog wel, maar als mijn plantjes straks schreeuwen om meer aarde en een grotere pot heb ik een probleem.
- Ach dat zien we dan wel weer. Als deze zaadjes straks allemaal groene mini-plantjes zijn staat het sowieso ook al leuk, nietwaar?
- Zaaien in april, oogsten in september. Kan dat niet wat sneller?
- Hè get, waarom scheurt die zak aarde altijd helemaal open?
- En waarom besloot ik ook alweer te gaan moestuinieren in een witte broek en lichtgeel wollen vest? Ik had toch van tevoren kunnen bedenken dat dat geen handige combi zou gaan zijn met zwarte tuinaarde.
- Oeps, vergeten op die leuke houten stokjes te schrijven wat er in welk potje zit. Was dit nou de munt of de krulpeterselie?
- Fijn, de poes komt erbij zitten op de oppottafel. Stoot er een potje vanaf en loopt vervolgens met haar modderzwarte aardenpootjes een spoor over het net geboende parket.
- O jee, iets teveel water, daar drijven de zaadjes weer boven. Is dat erg? Hoogste tijd om voor mezelf ook iets in te schenken…
Door: Philippine Dankelman
Philippine is freelance journalist. Voor Franska.nl schrijft ze over alles wat haar bezig houdt. Ze woont in Haarlem met haar man en hun drie kids. Ze is het liefst op het strand, dol op versgebakken appeltaart en houdt van de kleur wit.
