Zouden deze televisieprogramma’s van toen nu weer net zo leuk zijn?
‘Vroeger was alles beter.’ Ik erger me als midvijftiger enorm aan mezelf als ik dit denk
Laat staan opschrijf. Heus, ik kan soms zo verlangen naar vermaak van vroeger. Met een Ted de Braak die voor het eerst honderdduizend gulden weg mocht geven in zijn 1-2-3-show. Of Willem Ruis die iedere week vanuit de grootste circustent van Europa met het zweet op zijn voorhoofd de Sterrenshow presenteerde. Niets was te gek in die tent en Willem was eigenlijk de grootste attractie die avond met zijn tomeloze enthousiasme in zijn glitterjas.
En ken je Meneer Kaktus nog, die als Peter Jan Rens opeens een volwassen presentator bleek te zijn met zijn Doet ie het of doet ie het niet. Met een verborgen camera werden er filmpjes gemaakt van mensen in dezelfde situatie, waarna één filmpje halverwege werd stopgezet. Aan de kandidaten, vaak Bekende Nederlanders, werd dan gevraagd: ‘Doet-ie ’t of doet-ie ’t niet?’. Deze show was zo populair dat het in 1989 zelfs de Gouden Televizierring won.
En nu komt het terug, met Ruben Nicolai als quizmaster. Uiteraard met een paar BN-ers, de drie vaste captains Roué Verveer, Jelka van Houten en Leonie ter Braak en een publiek van 100 enthousiastelingen die mogen stemmen op de filmpjes; Doet ie het of doet ie het niet. Het zal mij benieuwen of het net zo geestig wordt als toen.
Bij het nieuwe Wie van de drie haakte ik na 1 aflevering al af omdat ik Martien Meiland, op de plek waar vroeger Albert Mol zat, niet om aan te zien vind. En de aangekondigde remake van de Soundmixshow wordt vast de zoveelste talentenjacht na Idols, X-factor, of het behoorlijk ter ziele gegane The Voice of Holland. Zitten we daar nou nog op te wachten?
Wat ik dan weer wel hilarisch vind is dat Te land ter zee en in de lucht weer terugkomt. Daar zat ik als klein Ireentje met natte haartjes op de bank gebiologeerd naar te kijken. Hoe ze met Tobbedansen in een bootje van een spekgladde vijf meter hoge helling ingesmeerd met groene zeep naar beneden gleden om als eerste de bel te luiden. Of de Caravanrace, hoe je zo hard mogelijk met een oude caravan achter je auto de finish op het circuit van Zandvoort bereikte. En mijn lievelings; Achteruitrijden. Met een oude DAF achteruit het circuit afrijden en wie het eerste over de streep kwam had eeuwige roem te pakken. Ging natuurlijk mis, want welke gek rijdt er in een rechte lijn achteruit op de finish af.
Hilarische tv, vooral vanwege het commentaar van Andre van Duin alias de tuinman van het circuit, de heer Bolindegrond. Ik hoor hem nog roepen: ‘Me gras, me gràààs!’. Ik lag dan werkelijk dubbel. Ze zoeken nog kandidaten heb ik me laten vertellen. Zal ik….?