Franska.nl

Zou het dan toch meevallen met dat lerarentekort?

Zijn al die verhalen over problemen in het onderwijs dan toch zwaar overtrokken?

 

Je zou bijna denken dat al die verhalen over lerarentekorten zwaar overtrokken zijn. Want docent Hakeem Waguma (33) ontving het laatste jaar niet minder dan 150 afwijzingen op zijn sollicitaties. Honderdvijftig scholen die hem niet wilden of konden inzetten en beleefd voor zijn diensten bedankten. Wat zou er loos zijn met Hakeem, vroeg ik me af. Is hij onvoldoende geschoold om voor de klas te staan? Toch wel! De man volgde in zijn vaderland Oeganda een lerarenopleiding Arabisch aan de universiteit en na aankomst in Nederland, omdat zijn master hier niet dezelfde waarde had, ook nog eens de lerarenopleiding die hij zonder vrijstellingen in twee jaar met uitstekende resultaten afrondde waar er vier jaar voor staan. Geen ervaring dan? In tegendeel zou ik zeggen, want hij gaf al jaren les. Kan de taal dan een probleem zijn? Moeilijk voor te stellen als je bedenkt dat Hakeem negen talen vloeiend spreekt, waarmee een talenknobbel me wel bewezen lijkt.

 

Op elke vacature die hij tegenkwam, reageerde hij. Hij vroeg een vriend zijn sollicitatiebrief te checken voor ‘je weet maar nooit’ of hij een foutje over het hoofd had gezien. Maar aan die brief kon het niet liggen, want die was foutloos. Toch kwam de ene afwijzing na de andere, meestal met het excuus dat hij gebrek aan ervaring zou hebben – alsof al die jaren die hij al voor de klas stond niet meetelden. Of hier wellicht discriminatie in het spel kan zijn? Daaraan wil Hakeem maar liever niet denken. Al vindt hij het wel vreemd dat al zijn Nederlandse medestudenten zelfs al een baan naast hun studie hadden gevonden en hij zelfs niet na zijn afstuderen.

 

Gelukkig wilde het Trivium College in Amersfoort hem een kans geven als docent Engels. Hakeem vroeg de schoolleiding een beetje geduld met hem te hebben. De Nederlandse taal zou hij binnen het jaar vloeiend spreken, zo beloofde hij. Want die talenknobbel, die is echt! Inmiddels voelt Hakeem zich als een vis in het water. Zijn negen talen komen hem meer dan eens maar wat van pas – zijn nieuwe school telt veel verschillende nationaliteiten -, zijn leerlingen zijn nieuwsgierig, zijn collega’s aardig en hijzelf in zijn nopjes. Mooi dat hij als politiek vluchteling toch maar een nieuw leven op wist te bouwen in zijn nieuwe vaderland.

 

Mag ik hopen dat alle 150 scholen die hem om wat voor reden dan ook afwezen, zich na het lezen van dit verhaal op z’n minst even heel erg achter hun oren krabben?

 

Bron: Volkskrant